Meet the Lost Gangster

CHAPTER 7: Henry

Hello kamusta na? sensya na kung medyo natagalan ang UD, nasira po kasi ang gamit kong pang.UD ngayon ngayon lang siya naayos and busy din po ako...

Anyways happy 1.5k guys, hahaha ang saya hindi ko inakalang aabot ito ng 1.5k, salamat sainyo guys, sa mga silent readers, sa nag.aadd sa RL nila sa kwentong ito, sa mga partners

ko salamat sa inyong lahat.... Sa mga votes at comments maraming salamat....

Para sainyo po ang UD na ito...

Paumanhin kung may mga errors...

Hope you like it....

Lovelots,

clairebear ♥♥♥

***********************************************************

Nandito ako sa garden ni mommy,gabi na ngunit kita ko pa din ang magaganda nyang halaman at ang ganda ng mga bulaklak nito, napatingin ako sa bulaklak ng carnation, sigh*. Nasa malalim akong pag-iisip ng may magsalita mula sa aking likuran.

"gabi na baby, why you're still here?"- napalingon ako kay mom, papalapit na sakin. My mom Rebecca ay nasa late 30's na pero sa ganda nya hindi mo aakalaing may dalawa na itong anak, hindi mapagkakailang napakaswerte ni daddy kay mommy yung ideal wife ay makikita mo sakanya, and I'm proud that she's our mother, a lovable person. Umupo sya sa tabi ko at tumingin sa langit, napatingin din ako sa langit ang ganda ng bwan at ng mga stars. "so baby tell me, is there something wrong?" - tanong ni mommy nakatingin padin sya sa langit kita ko ang pag-alala sa mga mata niya, binalik ko ang tingin ko sa langit at umuling.

"mom! gusto ko lang pong magpahangin , and there's nothing to worry"- I sighed

"hmm, hindi ka marunong magsinungaling anak, tell me its brittany."- my mom said, hmm kaya parin akong basahin ni mom, sabagay she always know naman kung ano ang nangyayari sakin.

"Hmmm, I don't know mom? Hindi ko alam kung anong intensyon niya and I hate the way she treated me, Its like I'm the worst person, the most evil person for her. But more than that I miss her, I miss ate brittany alot." - saad ko kay mom, lumingon siya sakin, kung kanina ay pag-aalala ang nakikita ko sa mga mata ni mommy ngayon naman ay lungkot.

"maybe brittany had reasons why she's doing those things."- saad ni mommy, bakit ba lahat sila yun ang sinasabi? "but baby, I know how you feel, ang isa sa pinakamahalagang tao sa buhay mo ay ang taong isa sa na nanakit saiyo, the pain you feel is a part of being a person, part of growing up, baby just be strong, everything will be okay."- sabi ni mommy at niyakap niya ako ng mahigpit and I hug her back.

"I'm hoping mom, sana nga everything will be okay."- saad ko may mommy, kumalas ako sa pagkakayap sakanya and I hold her hands.

"baby the ball is 4 weeks a head will you come?"

"yes mom!"

"kung yan ang gusto mo baby, its your choice, but I have a question?-

"ano po yun mom?"

"sinong pupunta sa ball? si heartilly or si clairione?"- tanong ni mommy, my goodness minsan adik din itong si mommy eehh....

"mom!!!"- saad ko at binigyan ko siya ng masamang tingin.

"what? baby I'm just kidding! hahaha!!!"- sabi niya at niyakap niya muli ako.

"mom naman eehh!"- pagmamaktol ko at niyakap ko din siya.