„ჩემი შეყვარებული ჩემი ბოსია"( დასრულებულია)

თავი 17

ჯიმინ-pov

ეგ ............
როგორ..........
მოიცა, რაღაც არასწორად გავიგე............

- დედა.......
შეგიძლია.....
მაპატიო.......
.........................

ჯიმ........
ნუთუ ასეთი ხარ სინამდვილეში
☁☁☁☁☁☁☁☁
ჯანდაბა....
რა დროს ეგ იყო....
მალე იწვიმებს....
ჯიმი ისევ მუხლებზეა
დამხობილი
და
საფლავის ქვას მიჩერებული
ცოტა ხნის შემდეგ ბარბაცით ადგა,
და იქაურობას მოშორდა,
ნელი ნაბიჯებით მოდის საფეთქლიდან სისხლი სდის,
რომელიც საერთოდ არ ანაღვლებს,
სახეზე ფერი გადაკარგული აქვს ,
გული რატომღაც მიკვდება მას რომ ასეთს ვხედავ ბოლოს კი აღარ დავმალულვარ და მოვშორდი ტყეს ,
მის წინ დავდექი,
მაგრამ
საერთოდ არ შეუმჩნევია,
ისევ ისე ამიარა გვერდი.

-ჯიმინ წამოდი....

-კარგი....

ხმა არ წამომიღია,
ვიცოდი ჯიმს არ ჰქონდა ჩემთან ლაპარაკის თავი

დავუბრუნდით მშენებლობაზე ,
ჯიმი სასწრაფო დახმარების მანქანასთან მივაცილე,
ჭრილობა დაამუშავეს და ცოტა ხანი დააძინეს,
ძალიან ბევრი ინერვიულა,
რადგან სძინავდა
მე სხვა საქმეებს გავხედე,
თუ რა ხდებოდა მშენებლობაზე,
ყველაფერი ნორმაშია,
არაფერი დარღვევა არ ყოფილა
მაგრამ ამ კაცს ასე როგორ დაემართა,
როგორ გადმოვარდა არავინ იცის,
მისი ცოლშვილი ობლად დარჩნენ ჯობია მათ მე მივხედო,
რაღაც საბუთები დამჭირდა რომელიც მანქანაში მქონდა,
როცა მივედი ვიღაც კაცი დადიოდა იქითაქეთ,
მე მისით არ დავინტერესებულვარ მაგრამ
რას აკეთებდა ამ მშენებლობაზე ეგ ვერ გავიგე,
საბუთები ავიღე და პოლიციას ჩავაბარე,
აქ საქმეებს მოვრჩი,
შემდეგ კი ისევ ჯიმთან მივედი,
ცოტა ძილი მოუხდა,
სახეზე ცოტა მაინც დაუბრუნდა ფერი,
გადასხმა გაუკეთეს,
ცოტა გონზე იყო,
რადგან ყველაფერი მოვაწესრიგე ეხლა სახლში დაბრუნების დრო მოვიდა,
ჯიმი წამოდგა და მანქანასთან მივედით