The one who loves, loves forever

Sunflower

Trzask drzwi odbił się po całym domu , szybko zbiegłaś po schodkach prowadzących do budynku i pognałaś w stronę miasta. Łzy skapywały z twoich policzków na mokry chodnik na którym odbijały się ślady mokrych od błota przechodniów. W twojej głowie kłębiło się mnóstwo myśli . Zaczynając od tych dlaczego , kończąc na tych co takiego źle zrobiłaś. Zmierzałaś w stronę dobrze znanego ci baru w Krakowie . Enigma. To było jedyne miejsce na ziemi gdzie miałaś ochotę się znaleźć . W takich sytuacjach zrozumie cię tylko Seller. Wsiadłaś do tramwaju i pojechałaś na Grodzką . Nie miałaś daleko bo mieszkałaś około piętnaście minut drogi z tąd.

Kiedy zostały ci już tylko dwa przystanki do celu, zobaczyłaś go , jak zmierza w twoją stronę. Spanikowałaś i zaczęłaś przeciskać się przez tłum ludzi w stronę maszynisty . Na twoje szczęście kiedy byłaś pod pierwszymi drzwiami w tramwaju dojechałaś na Grodzką. jak najszybciej z tamtąd wysiadłaś i biegłaś wzdłuż ulicy . Zauważyłaś kątem oka ,że on również wysiadł z tramwaju lecz nie zauważył cię biegnącej do klubu. Na ten czas miałaś spokój. Po kilku minutach zwolniłaś kroku by w spkoju wejść do baru . Ze stoicyzmem wpisałaś kod i weszłaś do środka . Podeszłaś od razu do baru i zamówiłaś pięć kolejek wódki. Kiedy sięgałaś po kieliszek nagle widok ci się zamazał i straciłaś przytomność.

Obudziłaś się , a przynajmniej tak ci się zdawało. Wszystko słyszałaś ale nic nie widziałaś.

- Doktorze , co z nią? - Seller. Tak na pewno musi być to jest Seller . Na pamięć znasz ten głos.

- Jest w śpiączce farmakologicznej. Nie wiadomo kiedy się obudzi , ale proszę być dobrej myśli. Pan wybaczy ale muszę iść do innych pacjentów.

Ktoś wyszedł. Trzask drzwi. Ktoś usiadł. Skrzypienie krzesła. Twój słuch jest bardzo wyostrzony. Czujesz jak ktoś kładzie ci rękę na udzie .

Ktoś czepcze:

- Oliwia, dlaczego chciałaś się zabić?

Do następnego ;)