Nanlamig ang buong katawan ni Vivian. Nanigas ang mga paa’t kamay niya nang makitang dumiretso sa kama ni Donya Isabel ang dalawang entidad. Inumang pa ng isa sa leeg ng donya ang hawak nitong karit.
KATATAPOS lang ng kursong nursing ni Vivian. Nakakaisang buwan pa lang siya sa ospital nang pakiusapan siya ni Ma’am Jocelyn, ang kanilang head nurse, na maging pribadong nars ni Donya Isabel. Si Donya Isabel ay nakatira sa lumang mansyon nito sa isang bayan sa Batangas.
“Beinte mil kada buwan ang suweldo, Vivian. Mas malaking hindi hamak sa sinusuweldo mo sa ospital. Apat ang kanilang utusan kasama na ang mayordoma. Ang donya lang ang aasikasuhin mo,” kumbinse pa ni Ma’am Jocelyn.
Si Donya Isabel, sitenta anyos, ay isang biyuda. Bigla raw nanghina ang donya nang magkaroon ng sakit na hallucinosis, isang kondisyon kung saan ay nakararanas ng halusinasyon ang isang pasyente. Tulad na lamang nang nakaririnig ng mga boses at nakakakita ng kung anu-ano na di naman naririnig o nakikita ng iba.
“Nagkaroon lang siya ng ganyang sakit nang mag-away ang dalawa niyang anak. Pinalayas ni Reina si Riza. Kaya napilitang magtrabaho ang huli sa Amerika,” pagkukuwento kay Vivian ng mayordomang si Aling Marta.
Napag-alaman din ng dalaga na araw lang ang itinagal ng mga naunang pribadong nars ng donya dahil hindi kaya ng mga ito ang puyat at nerbiyos sa tuwing aatakihin ng paghahalusinasyon ang donya.
Napaubo sa kaba ang dalaga. Kung hindi lang talaga niya kailangan ang malaking suweldo para makapag-ipon sa planong pagpapaopera sa puso ng ina ay aatras na siya ngayon pa lang.
“Pagtiyagaan mo muna siya, Vivian. Dating masama ang ugali ng donya. Kaya nga namatay daw agad sa sama ng loob ang asawa niya. Pero sabi ni Reina ay unti-unti nang bumabait ang mama niya ngayon. Magandang karanasan din'yan sa plano mong pagtatrabaho sa ibang bansa. At pangako, tutulungan kitang ilakad sa ahensiya ng kaibigan ko.”
Iyon ang pangako ni Ma’am Jocelyn sa kanya basta pagbigyan muna ang pakiusap nito na aalagaan ang donya. Si Reina kasi at ang head nurse ay magkaibigan.
KAPAG pinaliliguan at pinabibihisan ay katu-katulong ni Vivian si Aling Marta. Hindi na kasi kayang bumangong mag-isa ng donya. Kailangan ding buhatin ito para maisakay sa wheelchair. Malaki ang mansion, Kaya marami ring utusan.
Sa pagtira sa mansion ay nalaman ni Vivian na si Darius, ang napangasawa ng anak ng donya na si Reina ay dating family driver ng mga ito. Matapos ang kasal ilang taon na ang nakararaan ay ipinagpatuloy ni Darius ang kinukuhang kurso sa kolehiyo. Iyon daw ay para makatulong nang husto kay Reina sa pangangasi wa ng mga negosyo ng donya sa Maynila. Business Administration ang kurso ng lalaki.
Sa malaking kuwarto ng donya ay may isa pang kama kung saan natutulog si Vivian. Maayos naman ang mga nauna niyang gabi sa pagbabantay sa donya.
Nag-umpisa ang kalbaryo niya sa mansion makaraan ang isang linggo.
Akala ni Vivian ay nananaginip lang siya na tinatawag siya ng donya Pero nagisnan niyang pasigaw na tinatawag siya nito.
Napabalikwas ng bangon ang dalaga at tinungo ang kama ng matanda. Marahan niya itong niyugyog sabalikat. “Ma’am, nananaginip ho kayo!”
“Gising ako, iha… dinig na dinig ko at kitang-kita ko sila! Nakadamit pa sila ng itim! Ang isa ay may hawak pang malaking karit! Parang karit ni kamatayan!” Hapung-hapo si Donya Isabel. Nangangatal sa takot.
Nanayuan ang balahibo ng dalaga. Nakaramdam siya ng takot kahit napakaliwanag ng ilaw sa silid nila.
“S-sinong sila? At ano’ng sinasabi nila?”
“Tulad ng dati… malapit na raw akong mamatay! Sila raw ang susundo ng kaluluwa ko! Malakas ang boses nila! Nakakalakot ang mga halakhak! Tinatawag kita. Pero ang tagal mong magising!”
