The Villain You Never Wish To Mess With

Chapter 2

Chapter 2

Tanghali nang ako ay magising. The beautiful tanawin here sa terrace ng University ang isa sa nakakapagpa kalma sa akin. I'm almost 2 hours late sa klase kaya rito ko na lang napiling tumabay, knowing our teacher na sobrang strict. Na kapag late ka, late ka. Bawal pumasok unless may kasama kang parents na kakausap sa kanila.

Kaya imbes na makipag bangayan pa ako sa terror na teacher na iyon ay mas pinili ko na lang na magpunta rito.

Natigil ako sa pagmumuni-muni ng may mapansing gumagalaw sa may dulo nitong terrace. May kung ano itong sinusulat sa pader, gamit ang spray paint.

"What the hell?" Kunot-nuong bigkas ko.

"Pretty girl like you should've be in the middle of the class, in the room, not here."

Sa tangkad niya ay halos mapatingala ako para magtama ang mga mata namin. I took a peek of the wall behind him. Ganoon na lang ang pagkunot ng noo ko sa nakita.

'The Siervos are the freaking biggest fucking liars in the country!'

'Sarrah Siervo's, the fucking conniving witch!'

What the heck are going on?

Sumiklab ang galit ko sa mga nabasang masasama patungkol sa pamilya namin, sa mommy ko. Sa galit ay galit ko siyang itinulak, dahilan para mapaupo siya sa lapag. Matindi ang kalabog ng dibdib ko sa nangyari.

"You shitty spoiled brat—"

"You fucking asshole! Yes, you are! Burahin mo 'yan!" I commanded. "How the fuck like you did that, huh?"

Lumalabas talaga ang pagiging demonyeta ko kapag pamilya ko na ang pinag-uusapan.

He aggressively looked at me. "I'm not pumapatol sa mga pretty girls like you, so you better shut your mouth, crazy but a beautiful girl!" Mula sa pagkakatumba ay unti-unti siyang tumayo, pinagpagan niya muna ang suot na while polo shirt.

He was looking at me while doing it.

"Huh?! Sorry not sorry, I'm not like you. Pumapatol ako sa mga lalaki, lalo na sa tulad mo, conyo bastard!" I hissed. "Ano, sapakan? Ready ako!" May panghahamon kong sabi kahit na nanginginig ang mga tuhod ko sa kaba.

Baka mamaya sapakin nito ang mukha ko tapos matumba ako! Hindi pa naman ako gaanong gamay sa taekwondo. Naglaro lang ako at hindi nagseryoso noong pinaturuan ako ni Dad.

Napalatak siya, halatang-halata sa mukha niya ang pagkamangha at gulat. "I've told you, hindi ako pumapatol sa mga babae." He sighed. "Bakit ba nagagalit ka? Hindi mo naman sila kaano-ano?" Lumebel siya ng tingin sa akin, yumuko siya para magpantay kami.

Gago pala ang isang 'to, e!

"Anong hindi? Are you dumb? At sinong hipokrita naman ang hindi magagalit? I am the unica hija's of Siervos! Pabo!" I rolled my eyes and flipped my hair.

To make him scared, I glared at him. Everyone said na nakakatakot daw ako kapag nagagalit, pero ang isang ito, tinawanan lang ako.

Magkasalubong ang mga kilay kong binigyan siya ng sapak sa balikat. Mukhang hindi niya inaasahan 'yon. "Ang lakas mo naman manuntok, siguro Roberto ka sa past life mo— aray! Ouch! I'm just kidding," his lips twisted sexily with a ghost of smile.