His Kisses Would Tell

CHAPTER 31 -- LUKE

nakaalis na si kylie... kakahatid ko lang sakanya sa may gate.

pagpasok ko ulit ng bahay tumabi ako sa kinauupuan ni yuna ... 

sabay kuha sa pop corn na kinakain nya..... 

then bigla sya tumingin saken ng masama.

nag-smirk lang ako sakanya tapos kukuha nanaman sana ako pero bigla nya pinalo kamay ko.

"aww! ang damot mo.." -- reklamo ko sakanya

"tss... wala ka ng saket diba? kumuha ka ng sarili mo! tapos na ang pagiging prinsepe mo!" -- sabi nya saken, habang nakatingin parin sa t.v

*cough.cough* ( kunyaring pag ubo ko) "ang sama pa ng pakiramdam ko. T^T.. " - pagsisinungaling ko sakanya.

"huh? bakit? akala ko ba wala na?" nagaalalang tanong nya .. sabay lagay ng kamay sa noo ko.

humiga ako sa may hita nya . sabay sabi'ng

"ewan ko ang sama talaga pakiramdam ko..*cough* .. panggawa mo na ako ng pop corn-----ARAYY!!" -- bigla ba naman nya ako hinulog sa pagkakahiga ko sakanya.

"alam mo ang galing mo umarte ! bahala ka nga dyan! katamaran nalang saket mo!" sigaw nya saken ... tapos hindi na nya ako pinansin.

ginawa ko...

ginulo ko buhok nya.

lakad ako ng lakad sa harap nya para hindi sya makapanuod ng maayos.

kunyari may kausap ako sa fone ko para maingayan sya.

nililipat ko ng nililipat yung channel ng t.v

pero wala... wala talaga... hindi nya parin ako pinapansin!

"hoy yuna!!... bakit hindi mo ba ako pinapansin hah?!" -- tanong ko sakanya ng pasigaw.

tinignan lang nya ako ng walang kaemo-emosyon ... then tingin agad sa tv.

"hoy! yuna!! ano ba?! ano ako dito? statwa?" 

"yunaa~~!!!!"

"hindi mo ba talaga ako papansinin??!!"

"yuna!! may niluto ako! mas masarap sa luto mo"

"hoy yuna!!!!" 

"pag hindi mo ako pinansin hindi ka na pwede manood ng tv"

"ahh talaga'ng hindi mo ako papansinin hah!" then pinatay ko yung tv.

pero ginawa nya kinuha nya yung cellphone nya at doon nanuod.

"hoy yuna!! kapag hindi mo ako pinansin hahalikan kita!" this time binaba nya na yung fone nya at tumingin saken. sabay hinga ng malalim....

"BWISIIIIIT KA TALAGA!! ANO BA KAILANGAN MO HAH??!! BAKIT HINDI KA NALANG MANAHIMIK!! EH KUNG AYAW KITA PANSININ ANO MAGAGAWA MO! ANG  KULIT-KULIT MO!! SANA MAY SAKET KA NALANG ULIT PARA TAHIMIK KA-------"

*TSSSSSSSSSSUUUUUUPPP*

hindi ko alam ano pumasok saken basta hinalikan ko nalang sya. at niyakap ng mahigpit.

halatang gulat na gulat sya. at nagpupumiglas pa sya para makawala sa yakap pero lalo ko 

hinigpitan..... ayoko na kumawala sa pagyakap sakanya at paghiwalayin ang magkadikit naming \

mga labi.

maya-maya... ginantihan na din nya ako sa paghalik .

tahimik na ang buong lugar.... 

pagtibok nalang ng puso namin at paghinga ang naririnig ko.

10 minutes..........

20 minutes.............

bumitaw na din kame at pareho'ng naghahabol ng hininga..

nagkatinginan kame pareho ... naalis lang ang pagtititigan namin ng may nag-doorbell.

agad sya tumayo para buksan yung pinto...

"oh.. manang.... ang bilis nyo atah bumalik?" -- rinig ko na sabi ni yuna

nandito na pala si manang.... kung kailan naman...teka luke... ano ba iniisip mo! umayos ka nga!

"oo, magaling na din kasi yung inalagaan ko. kaya agad ako bumalik dito... at nagaalala ako sa inyong dalawa.. pareho pa naman kayo hindi marunong magluto." -- natatawang sabi ni manang

lumapit na ako kay manang at niyakap sya.para ko na din kasi lola si manang..

(faaaaaasttttfoooorrwwaaaarrdd)

after ng nangyari kanina samin ni yuna hindi na kami nagkibuan magdamag... sa pagkain sa panonood .... 

hindi naman makakahalata si manang dahil sanay sya na hindi kami naguusap ni yuna kaya okay lang..

pumunta nalang ako sa kwarto ko,... hindi parin maalis sa isip ko ang malalambot na labi ni yuna. 

10:08 am

hindi parin ako makatulog. chineck ko kung tulog na si manang.

tapos .... naglakad ako pataas.... papunta sa attic....

oo papunta sa kwarto ni yuna,......

dahan-dahan ko yun binuksan.... pero nagulat ako ng makita ko na gising pa pala sya.

"ano ginagawa mo dito?" tanong nya saken. nagsusungit nanaman,

"i dont know." 

"tss.. gabi na bumalik ka na sa kwarto mo"

umupo lang ako sa may gilid ng kama nya sabay tingin sakanya.. patay na yung ilaw ng kwarto nya pero may lampshade kaya medyo nakikita ko pa sya.

"oh! damn it!" sigaw ko sakanya "hindi ko mapigilan sarili ko na isipin yung nangyari kanina..and i feel like i cant get enough of it....sorry for this" 

linapit ko na yung mukha ko sakanya at hinalikan ulit sya.

nagulat ako ng hindi nya ako pinagtutulakan instead gumaganti sya ng halik...

hanggang halik lang ako sakanya...i have my respect for her..

ilang minutes din ay tumigil din kami napahiga na ako sa tabi nya ...

walang nagsalita samin.... magkatitigan lang ang mga mata namin... ilang minuto din na ganun lang ang pwesto namin hanggang sa makatulog nalang kame.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

votes and comments are highly appreciated

dahil wala ako maisip ayan ang kinahantungan ng chappie na ito. :))

okay, tignan natin sino nakakaalala ng story.... 

pang ilang kiss na nila yuna at luke ito? yung sa lips talaga hah! hindi sa noo. 

ciao <3