Chapter 16

19K 401 0
                                    

MAAGA pa kinabukasan ay tumawag si Robb at ibinalitang inilipat na sa pribadong silid si Lola Emilia.

"There's no need for you to come," patuloy nito. "Wala ka rin namang magagawa dahil ipinapayo ng mga doktor na huwag pagurin si Lola."

Pagkatapos ng pag-uusap na iyon ay sandali siyang umupo. Pinaghalong pag-aalala at tuwa ang nararamdaman niya. Tuwa dahil inilabas na ito ng ICU na ang kahulugan ay may pag-asa itong gumaling; pag-aalala dahil sa magiging konsekwensiya ng kanilang pagpapanggap. Paano kung malaman iyon ni Lola Emilia? Hindi kaya makasama lang iyong higit?

The day dragged on. Nilibang niya ang sarili sa paggawa ng mga orders niya upang kahit paano'y mawala sa isip ang ginagawa nila ni Robb. Nang bandang hapon ay nagtungo siya sa dagat at naglakad-lakad sa buhanginan, umaasang kahit paano ay makasumpong siya ng kapayapaan ng puso at isipan.

Umaasa rin siyang makakuha ng kahit na anong mapakikinabangan niya. Subalit maramot ang dalampasigan sa araw na iyon.

Sa halip ay nakita niya roon ang kahoy na muntik nang tumama sa kanya noong unang araw na iligtas siya ni Robb. Umupo siya roon at pinanood ang ilang seagulls sa himpapawid. Kasama ba sa grupong iyon ng mga ibon ang iniligtas nila?

She sighed sadly. Walang bahagi ng dalampasigan ang hindi magpapaalala sa kanya kay Robb.

Love Trap by Martha CeciliaWhere stories live. Discover now