ck-mode it started with a smash

forty-five glimpse of anger

AN: matatagalan po bago ako makapag-ud...angsaya ng cpu namin ei.nasira.hays...keep supporting po...hidni man gabi-gabi ang Ud...promise masusundan pa ang chapter na yon...

para sa lahat to...^_____^ here goes chapet 45.

------------------------

ZAI’s pov

Friday ,maaga na manan kong umalis ng bahay. Bumili kami ni jasper ng mga school materials niya. Jai and I are having some problems.we are not in good terms. Hindi ko nga maintindihan yung babaeng yun. Sa umaga hindi niya ako kakausapin nang maayos lagi niya sinasabing ok lang kami. Pero bakit ako kinakabahan.

Luluwas na rin ako next week kaya hidni ko siya masyadong pinapatulan ngayon. Maybe she’s just having troubles sa kompanya. See how I love her much? Iniintindi ko ang bawat saltik niya.

ACCEL’s pov

Maaga kong niyaya si kuya na pumuntang Pangasinan. He drove for me. buong byahe pinapaalala niyang hindi ako dapat maggive up sa amin ni zairah. Pwede naman daw ilihim ang lahat.pero that would just give me more burden. Ayokong kasama siya nang may itinatago akong lihim.

We arrived at their home bandang tangahali na.sinalubong kami ng mama ni azairah. Thank god wala siya ditto. Hindi koalam kung paano siya haharapin.

Yumuko kaming dalawa kuya upon seeing tita.Agad naman niya kaming pinatuloy sa tahanan nila.

“tita…si zairah po?”tanong ni kuya.

“kasama si jasper..namimiling school supplies….”sagot ni tita sa kanya.

Nagexcusesikuyanadadalawinmunaang JTW branch ditto. Pag-alisniya I had a chance to talk to tita.

“sorry po tita…..” I broke the silence. Nakayuko akong nakaupo sa sala.

“wala kang kasalanan sa nangyari jaifer..ipinaliwanag ni lulu ang mga pangyayari…”tugonnititasa kin.

“angdaming nawala sa inyo..ang pagkakataong makasa ma si tito…”tinanggal ko ang kwentas saleegko. Inabot ko ang kanang kamay ni tita at inilahad iyon. Then I gave her the necklace.”marapat lamang na ibalik ko sa inyo yan…”

Napatitig lang si tita sa kwentas. At hindi napigil ang tumulo ang kanyang mga luha. He held the necklace tightly.”Michael….tinupad mo ang pangako mong babalik ka sa amin…”she sighed.

Napatitig naman siya sa akin. At dali-daling bumalik sa kwarto nila at pagbalik nila dala niya ang isang album. Binuksan niya iyon sa harapan ko. It contained all some of my pictures.mula pagkabata ko. Yung ibahindikoalam kung paanosiyanakuhanan.

“dahil sa mga larawang ito natuto akong magpatawad..hindi ko nakinwestyon kung bakit kailangang mawala sa amin ni ,Michael nang ganun kaaga…”hinaplos niya ako sa mukha.”jaifer…dahil sayo natuto akong magpatawad…”she smiled at me.

“dahil sa akin nawalan kayo ng asawa..nawalan ng ama sina ate berna at zairah….at hindi ko mapapatawad ang sarili ko…”napayuko ulit ako.Damn. ”malalaman rin po ni zairah ang katotohanan…at handa po akong tanggapin ang galit na buong buhay niyang kinimkim….”

Niyakap ako ni tita,”lahat ng nangyayari ay may dahilan jaifer…..”

My tears just cant stop falling. Natatakot ako sa maaringmangyari sa amin ni zairah. Paano ko tatapusin ang isang bagay na sa simula pa lang ay hindina dapat nag-umpisa.

Bumitaw si tita at isinuot sa akin ang kwentas ni sir Michael.”this belongs to you…he trusted you jaifer…don’t let him down….”