HANDSOME SINGLE PARENT

HSP - CHAPTER 1

HSP – CHAPTER 1

Cindy’s POV

“Good morning ate kuya bili po kayu nang napa kasarap at napa katamis na cotton candy! Masarap na! Mura! At iba-iba pa ang kulay!” sigaw ko sa mga tong nag dadaan sa paligid ko kaso parang walang naka rinig sa sigaw ko habang nag bebenta dito sa isang school fair ang hirap talaga nang buhay lalo na kong mag isa ka lang at malayu ang pamilya mo.

“Daddy! Daddy buy me cotton candy please.” Sabay lapit sa stool na tinitindahan ko ang cute nung bata daddy ba kami bakit ang bata pa nung daddy niya may katawagan sa phone yung lalaki.

Kulot ang buhok, ang buti mukhang my breed I mean may lahi siya, ang tangkad din napa tingin siya sa akin grabe ang ganda nang mata niya brown pero emotionless sabay ngiti sa anak niyang cute din grabe mas gwapo siya at ang cool niya tignan kong ganyan siya.

Lumapit sila yung malapit, “give us all different colors.” Sabe niya English spoking in dollar ang lolo ninyu ngumiti naman siya sa akin grabe ang ganda talaga nang smile niya.

“Ok sir wait lang po.” Kumuha ako nang limang iba-iba ang colors nung cotton candy sa totoo lang pare-pareho lang lasa nito iba lang talaga mga kulay para attractive lalo na sa mga bata nung ma ilagay ko na sa plastic inabot ko agad sa bata aba tuwang tuwa, “ito oh.”

“How much?” tanung ni gwapo bati boses ang gwapo.

“289 lang po lahat.”

“Here” Abot niya sa akin nang isang libo yaman huh ang lutong pa nung pera, “keep the change.”

Sabe niya saka nila umalis nung bata ang cute nila tignan pag katapos nun ang dami nang sumunod na bumili aba puro na babae anu toh gaya-gaya sila pero ok lang atleast ang dami kong benta may tips pa.

Hindi na ako nag aaral nasa probinsya yung pamilya ko nag trabaho ako dito sa manila tatlong Buwan na nung 16 ako wala kaya ko na sarili ko at ngayun 18 years old na nung maka ipon ako nang tama lang sa pag aaral nag aral agad ako nang garments nang one year magaling akong mag design nang mga damit lalo na sa pag drawing.

Gustong gusto ko mag ka roon nang boutique na ako lahat ang nag design parang ang saya.

Yung drawing ko binibenta ko nalang sa mga sikat na designer at may sariling boutique nang mga 1900 o 2550 ang prize ang dami ko nang design na ibenta.

Kailangan kong makapag ipon nang isang million sa bangko bago umuwi kila mama at papa sa probinsya.

Ngayun ang ipon ko palang nasa 199,995 naku palagi kong dala ang bank book ko palagi ko rin yun tinitignan medyo mahirap din buhay dito sa manila kaya nung mag tapos ako puro na ako trabaho nang kong anu-anu yung alam kong masikmura ko pa naman yung  maayus.

Kong anu-anu pinasukan kong fast food chain.

Natapos ang trabaho ko malamang pagod ako dahil pag katapos kong mag tinda nang cotton candy nag tinda pa ako nang soimai sa mall naman para lang maka ipon nang isang million.

Nag lalakad ako nang madaanan ko namana yung bagong gawang bahay malapit sa apartment di kalayuan sa bahay na bago naka tingin na naman at nangarap na minsan, “mag kakaroon din ako niyan kaya ko pa naman mag trabaho eh.” Sabay ngiti yeah ganyan ako ka positive thinker sa buhay kahit pagod ngiti muna lang.

Nung maitayu itong bahay na ito palagi nalang akong napa tingin dito ang gara kase at ang ganda ang taas pa nang gate halatang mayaman ang may ari, pero ni minsan hindi ko pa nakita ang may ari nito sabe-sabe pa nga nung iba may multo daw dyan sa loob.