Chapter 4

70 2 1
                                    

Crystal's POV

"May naalala lang ako.. Kev , wag kang magagalit ha? Kaya pupunta dito si ate kyla kasi.. 

Isasama niya narin ako sa STATES" 

"Oh? Talaga? Edi Mabuti -.-  Nang wala nang pabigat sakin.. " nasaktan naman ako sa sinabi niya.. :( sino ba namang matinong tao ang hindi masasaktan dun diba? Lalo na kung mahal mo pa.. 

"Pabigat lang ba talaga ako sayo?" tanong ko sakanya , ayan naiiyak natuloy ako... 

"Akala ko pa naman matalino ka.. State The Obvious.. Alis nako marami pakong gagawin.." tinignan ko lang siya habang umaalis.. Habang tumutolu na ang aking mga luha... 

Bat ba ang Hina-hina ko? Palagi nalang akong umiiyak? Bat ba hindi niya ko kayang palagahan? Ano pabang kulang? GINAWA KO NAMAN ANG LAHAT!  sukong-suko na ako.. Ayoko na.. gusto ko nang mamatay... TT__TT pero sabi ng papa ko BAD DAW YUN.. aish! naging isip bata nanaman ako.. -.-  Uuuwi na ngalang ako.. Kahit ayoko talaga.. Kasi andun si mommy..  NagTaxi nako pauwi.. May dumaan naman na taxi eh.. Kaya nga ako naka Taxi diba? =.= 

*After 10 Minutes*

"Dito nalang manong.. Thank You.."  huminto na kasi kami sa Mansion.. Nagdoorbell nako at Lumabas na ang isa sa yaya namin.. Diko kilala eh.. :/  Pumasok na ko at dumiretso na sa kwarto.. Wala nakong balak silipin kung asan sila =.= 

*End Of Crystal's POV*

Kev's POV (A/N: Kev nalang Ang inaname ko sa POV niya ha? Instead of Black? ^_^ Nasa Gilid si Kev/ Black Kev Dela Cruz) 

Iniwan ko na siya dun.. Kahit na labag sa kalooban ko.. Narinig niyo yun diba? Ayaw ko siyang umalis.. Pero ayaw kong maging tanga katulad sa ginawa ko dati sa Ate niya.. Napigilan umalis pero wala parin namang nagawa.. Ayoko siyang umalis , OO! Kahit sinasabi nilang BATO NA AKO! MAY NARARAMDAMAN PARIN NAMAN AKO EH! AYOKONG SIGAWAN SIYA ARAW ARAW PERO NAKIKITA KO SA KANYA SI KYLA! Ayoko siyang saktan! ayokong saktan ang babaeng andiyan sakin nung naghihirap ako.. Pero etong Linktek na ISIP TO! GUSTONG GUSTO NA IWAN SIYA.. Pero ang puso ko.. ang puso ko may kung anong nararamdaman na ayaw na ayaw kong maramdaman..  AISH! ANG EMOTERO KO! Makauwi na nga lang ...  Hilig kong maglakad pauwi para makapag-isip..  Siguro hahayaan ko nalang na umalis siya.. Total yun ang gusto niya.. 

*After 15 Minutes* (A/N: OO! 15mins siyang naglakad! Hayaan niyo na kaechosan ni author! XD)

Manhid Siya (ON-HOLD)Where stories live. Discover now