In The Arms Of Possessive Lucas Pimenova

Chapter 10

Chapter 10: Ghost

[Play the song Photograph by: Ed Sheeran for better reading experience.]

Handa na akong maging taga awat kung sakali mang mag away ang dalawang ito sa harap ko. But I was wrong. Mr. Ferrer smiled at Sir Lucas habang ito naman ay blangko ang ekspresyon at madilim pa din ang mga mata.

"Hey, Pim!" Bati nito at ngumiti.

Para lang itong nakikipag-usap sa estatwa dahil sa wala man lang itong naging sagot o galaw.

"It's been a while since we met this close! I tried to get attached with you but I heard to your new secretaty that you canceled our meeting. Why is that?" His tone is full of tease. "May iniiwasan ka ba?" He paused and make an 'O' shaped lips. "Or tinataguan? I'm here to know."

Sir Lucas just gritted his jaw na parang sinusubukang kumalma. Nakayuko ito at sa kamay naming mag kahawak nakatingin. Sinubukan ko naman muling tanggalin ang kamay nito sa kamay ko pero lalong hinigpitan ni Mr. Ferrer ang pag kakahawak dito.

Mr. Ferrer laughed at inakbayan ako.

"Just kidding! Nandito lang naman ako para may ipakita kay Mauree at ihatid sana but it seems like ikaw ang mag hahatid sa kanya." It was so awkward knowing that Mr. Ferrer is so clingy to the point na naiilang na ako ng sobra.

He's almost hugging me!

Lalong nandilim ang aura na nakapalibot kay Sir Lucas dahil doon.

"Don't worry! It won't take that long." Aniya at binitawan ako.

Lumapit ito kat Sir Lucas at may binulong. Napatingin naman sa akin si Sir Lucas bago tumingin ng kakaiba kay Mr. Ferrer.

"So? Nasa kotse kasi yung ipapakita ko. You want to come?" Nahihimigan ko naman ang pagiging mapang-asar nito. "Do you have plans for tonight guys?" Lumingon ito sa akin.

Hindi ko naman alam ang isasagot ko kaya napatingin ako kay Sir Lucas. Muntik na akong mapasigaw muling hapitin nito ang bewang ko dahilan para mag dikit ang katawan namin. Mr. Ferrer just laughed at my reaction.

Halos matumba ako tapos tatawa lang siya?!

Walang sumagot sa tanong nito kaya naman agad na inilayo ko ang katawan ko dito.

"Yes, Mr. Ferrer. W-We have plans." Nginitian ko ito kahit na kabado ako sa ginagawa kong pag sisinungaling.

"Plans? What plans?" He asked. "Just call me Lee, Mauree. I'm not your boss. Your demanding boss." Aniya at tumingin sa gawi ni Sir Lucas.

"M-May pag-uusapan po kasi k-kami about his appointments for t-tomorrow." I tried to smile and stand still pero nauutal parin ako.

"Oh.. sayang. Siguro next time ko na lang ipapakita sayo 'yon. I'll set a date and you can't cancel it, huh?" Napatango na lang ako dito. "Bye, Mauree." Hindi naman ako makagalaw ng yakapin ako nito at halikan sa pisngi. "Bye, Pim." He just smirk at him bago tumalikod patungo sa parking.

Naestatwa naman ako dahil sa ginawa nitong paghalik sa pisngi ko.

How dare him...

Agad na nilingon ko si Sir Lucas na nakatingin lang sa akin. Gusto kong magpaliwanag kung sakaling iniisip niyang ako ang nag papunta kay Mr. Ferrer dito.

"Sir, sorry—"

"Plans what, Ms. Grey?" Kunot noong tanong nito.

Hindi ko naman alam ang isasagot ko kaya napatingin na lang ako dito. I bit my lip dahil sa hindi malamang dahilan.

May dumaan na staff at inutusan nitong ihanda ang kotse niya. Dahil sa mukha itong bad mood ay napagdesisyunan ko na lang na hindi na sumabay dito.

Habang busy ito sa kausap at dahan-dahan akong naglakad palayo dito. Nagdadasal naman ako na sana ay makahanap ako ng masasakyan dahil may kagabihan na din.

Hindi pa man nakakalayo ay may humila ng laylayan ng suot kong blazzer dahilan para mapaatras ako hinawakan nito ang pulsuhan ko at iginaya ako palabas ng kompanya.

"Where do you think you're going, Ms. Grey?" Akmang sasagot ako dito ng magsalita ulit ito. "You said we have plans." Aniya at pinagbuksan ako ng pinto ng sasakyan.

Umikot ito at sumakay. Agad na nag drive naman ito.

"So what plans do we have?" Sabi nito na para bang nang-aasar.

Napanguso naman ako dahil sa pang-aasar nito.

Agad na kinalikot ko ang bag ko dahil balak ko ipakita dito ang litrato namin kaninang lunch. Nang makita ko ito ay pinasilip ko ito dito.

"Grabe ngiti mo dito, Sir ah?" Tawa ko dito.

"You look shock." Aniya sa itsura ko sa pictire.

Napanguso naman ako ng sobra. Sa dalawang picture na nasa akin ay napaka mukhang ewan ng itsura ko. Agad na tinagi ko na lang iyon dahil sa pagkadismaya.

I heard him chuckled dahilan para mapangiti ako ng patago. His chuckle makes my heart smile.

"Let's turn the radio on." Gano'n naman ang ginawa niya. We listen every songs that the DJ played.

It was a romantic song that makes my heart feels uncomfortable.

🎶 Loving can hurt, loving can hurt sometimes, but it's the only this that I know... When it gets hard, you know we can get hard sometime... It is the only thing that makes us feel alive...🎶

Napatingin naman ako dito nang ihinto nito ang sasakyan sa isang parke. The park looks familiar to me. Hindi ko lang maalala kung kailan ako nakapunta dito.

🎶We keep this love in a photograph, we made this memories for ourselves,  where our eyes are never closin' , hearts are never broken, times forever frozen still...🎶

My heart keeps aching ng hindi ko malaman ang dahilan. Nang umupo kami sa isang benches na nadoon ay para akong hinigitan ng hininga. Hindi ito nakakailang pero hindi rin komportable.

And my heart... My heart beats... Every beat it hurts...

"Ms. Grey, do you believe in ghost?"

Nang lingunin ko ito ay nakatingin ito sa kawalan. I shrugged. I don't but at the same time I do.

Hindi ko alam ang isasagot dito kaya naman binalik ko dito ang tanong.

"Do you?"

Umiling ito at tumango. His forhead frown na parang naguguluhan.

"I don't know." He shrugged. "But, there are real ghost. And that ghost will hurt you until you fall." Tumingin ito sa akin bago seryosong nag tanong. "Wanna know who's that ghost?"

Tinguan ko ito. I wan't to know what's the thing that makes him like this.

"Memories. That ghost is the memories."