My Seminarian Boyfriend

PROLOUGE

PROLOUGE

"I am always willing to take risk just for the sake of our relationship" sabi ko habang hawak hawak ng mga kamay ko ang malambot niyang mukha

I really really love Richard and I don't care what others will say...

"Christine... I am also willing to do that,  especially for you..." sabay niyakap niya ko ng mahigpit, niyakap ko din siya ng mahigpit

"Nakilala palang kita, ayoko ng ituloy ang nasimulan ko ng bokasyon pero hindi pa pwede.." hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin...

"I understand!" I answered him straight... alam ko naman na kung bakit ee... ayoko ng marinig, naguiguilty lang ako...  

"Christine please!..." sabay huminga siya ng malalim...

"Richard please din!-------" hindi na niya ko binigyan ng chance magsalita

niyakap niya ko ng sobrang higpit, at yung mukha ko nakasubsub na sa dibdib niya

"Humahanap lang ako ng tamang oras, alam mo naman na halos gumapang na ang mga magulang ko para makapasok ako ng seminaryo.." sinabi pa rin niya... 

Yan ang pinaka ayokong marinig... hindi na napigilang tumulo ng mga luha ko 

Nakakaguilty kasi ng sobra... Selfish na ko kung selfish, naduduwag at natatakot din kasi akong harapin ang reality kaya inaalis ko yung huling sinabi niya sa isipan ko.. ang iniisip ko lang na masaya kong kasama siya, at mahal namin ang isa't isa.

Ang sama ko nuh? Mahal din naman kasi niya ko ee... Pero minsan naisip ko din na andun na yung 'mahal ako ni Richard', kasalanan man pero wala ng magagawa... Diba mas kasalanan na ipagpatuloy pa niya ang pagiging seminarista niya? Dahil sa natatakot siya sa mga taong nakapaligid sa kanya; sila Father, mga madre, parents and his relatives, at sa lahat... Pati naguiguilty siya na aalis siya ng seminaryo, pano daw ang pinaghirapan ng parents niya? Pero diba mas dapat siyang Maguilty, matakot, at mas mahiya sa Diyos at hindi sa mga tao lang? Kasi nasa seminaryo siya, dahil naman talaga dapat sa Diyos ee... sino ba ang pinagsisilbihan mo dun? Ang mga parents ba niya? Sila Father at ang mga madre ba? Diba ang Diyos?... Hati na siya, mahal niya ko... Hindi na dapat siya nandun sa seminaryo... Hindi lang naman sa pagpapari ang pagsisilbi sa Diyos ee... there are many options... Hayyyyyyyyyy

Do I have a point, is in it?

Aalis siya ng seminaryo dahil sakin kasi nga mahal niya ko.. nakakaguilty pero may feelings din siya sakin ee... 

sa totoo lang, ayokong harapin ang reality, nabubuhay ako sa isang magandang panaginip lang...  yung kaming dalawa lang ni Richard yung nandito sa mundo... ang sarap ang saya ng feeling.. safe na safe ako, walang problema, masaya, at puno ng pagmamahal... 

pero hindi yun ang realidad! kasi hindi lang kami ang nandito sa mundo, at kailangan ko ding tanggapin na dito sa mundo... Maraming tao ang tutol at hindi maganda ang tingin sa relasyon namin... 

"Christine... ikaw ang pipiliin ko.... I promise..."

"Magpari ka man o hindi, nandito lang ako Richard"

"No matter what you will do, I Iove you Richard"