Bad, maar wel mijn broer ( B-Brave )

Part 19.

Pov Milla

Samen met Cassius zijn we onderweg naar het ziekenhuis. Britt belde me net en ze heeft me nodig. Cassius heeft dan wel ruzie met hem maar het is wel zijn vriend. We komen aan en gooien onze fietsen neer, dan rennen we naar binnen bij de balie vraagt Cassius waar we heen moeten. We stappen de lift binnen. Daar zien we een oude man staan en hij ziet er verdrietig uit, best zielig. We stappen de lift uit en de man ook, we rennen naar de kamer en daar zien we Britt zitten bij Kaj. " Hey " zeg ik voorzichtig, Britt kijkt geschrokken naar achter,

" Ik ben Nisrin helemaal vergeten te bellen, zij moet dit ook weten " roept ze paniekerig

" Rustig ik bel haar wel " zeg ik, als ik de deur uit wil lopen bots ik tegen de oude man op, " Sorry " zeg ik

" Het is al goed, ben jij een vriendin van Kaj? " vraagt hij

" Ja en beste vriendin van Britt " zeg ik,

" Hallo ik ben hun opa " zegt de man,

" Hallo, sterkte meneer " zeg ik, hij lacht naar me

" Zeg maar gewoon richard " zegt hij, en hij loopt naar binnen. Ik loop naar de gang en ga in zo wachtkamer zitten, dan zoek ik het nummer van Nisrin en hij gaat over,

" Met Nisrin " hoor ik

" Nisrin, niet schrikken maar je moet naar het ziekenhuis komen " zeg ik

" WAT WAAROM WAT IS ER? " hoor ik haar paniekerig zeggen

" Kaj ligt in het ziekenhuis " zeg ik

" Ik kom er gelijk aan " roept ze

Pov Giovanni,

We zijn bezig met een fotoshoot en dan gaat me telefoon, ik kijk en zie dat het Britt is. Zij belt mij niet zomaar, dus ik neem op, " Hey Brittje wat is er? " vraag ik

"Ja uhm Kaj ligt in het ziekenhuis " zegt ze, met een trillende stem

" Wat is er gebeurd, we komen er nu aan " zeg ik, 

" Tot zo " zegt ze, ik hang op 

" Mitch we moeten nu naar het ziekenhuis Kaj ligt er " zeg ik,

" Wat is er gebeurd ? " vraagt hij geschrokken

" Weet ik niet maar ben bang dat het niet goed gaat " zeg ik

" Sorry jongens de fotoshoot gaat niet door, " zegt Mitchel iedereen kijkt ons aan " Er zijn prive dingen " zegt hij, zonder meer uitleg lopen we naar de auto. We stappen in en Mitchel rijd. We komen aan bij het ziekenhuis aan, daar zien we ook Samuel en Isha lopen. " Hey " roept Mitchel en ze draaien zich om. We stappen uit en gaan naar hun toe

" Weten jullie meer? " vraag ik

" Hij is neergeschoten " zegt Samuel, nee mijn maatje. Ben bang dat dit niet goed gaat komen, ik voel tranen achter me ogen. Het is toch me maatje. We lopen naar binnen en lopen naar de kamer waar hij ligt. We lopen de kamer binnen en daar zie ik Kaj liggen, gaat het ooit nog goed komen met me kleine bff

Pov Nisrin.

Ik loop het ziekenhuis binnen en vraag naar de kamer, ik stap de lift binnen. Wat als Kaj dood gaat, nee daar wil ik niet aandenken. Ik wil oud met hem worden, kinderen krijgen en kleinkinderen. Ik stap de lift uit en zoek even naar de goede kamer. Als ik die heb gevonden loop ik naar binnen en zie iedereen zitten. Ze kijken me allemaal aan, ik loop voorzichtig naar binnen. Eigenlijk voell ik me best bekeken. " Wij gaan " zegt Samuel en hij neemt Isha mee,

" Ja wij ook " zegt Milla, " Doei " zegt ze nog en we zwaaien, nu zit ik hier alleen met Britt, Dioni, Giovanni en Mitchel. Oh ja en de opa van Kaj en Britt. Ik ga naast Britt zitten en kijk naar Kaj, dan kan ik me tranen niet binnen houden en ze gaan er gewoon uit,. Dan voel ik twee handen op me rug, ik kijk en zie dat het Giovanni is,

" Het komt allemaal goed " zegt hij,

" Hoe gaat het met hem? " vraag ik,

" Het is niet duidelijk of hij het nou wel of niet overleefd, als hij over een week nog niet wakker is kunnen ze pas meer vertellen. " zegt opa, het is dan hopen dat hij het red. Ik zou niet weten wat er gebeurd als hij er niet meer is. 

" Wat gaan jullie nu doen met optredens? " vraagt Britt

" Ga je daar nou niet druk om maken " zegt Dioni, ze kijkt weer naar Kaj.

" Het komt allemaal goed, Kaj is een sterke jongen " zegt Mitchel

" Ik hoop het " zeggen Britt en ik te gelijk.

" Niemand kan toch zonder deze gekke blondje " zegt Giovanni en we moeten lachen.

Pov Kaj.

Ik wil me ogen openen maar het gaat niet, ik wil wat zeggen maar er komt geen geluid. Het enige wat ik zie is wit met zwart, vage schimmen en kleine dingen die licht geven zweven. Waar ben ik?  Wat doe ik hie?  Ver achter me hoor ik stemmen, het zijn vertrouwde stemmen. Stemmen van mensen van wi ik hoor, maar wie het is weet ik niet. Ik voel iemand me hand pakken en wil er in knijpen, " Be Strong and Stay Awsome " hoor ik, dat is de meest vertrouwde stem die ik heb gemist. Het is Nisrin nu weet ik het weer, maar waarom kan ik niks zeggen en niks zien. Ik wil haar vertellen dat ik van haar hou, dat ik haar niet kwijt wil. Dat zij het enige in me leven is dat telt. Maar het lukt niet, dan hoor ik gelach in de verte, dat is Giovanni met gekke maatje. Hij kan om alles lachen, ookal doe je niks, haha misschien is die daarom wel mee bff. Maar wat er nou precies gebeurd is weet ik allemaal niet. Als ik maar weer heel snel kan zingen en praten.

Hey hey hey, ik verveel me dood en het moet even snel zaterdag zijn. En ja wat zal ik  nog meer vetellen, ja ik had net lachbui en omg ik ging gewoon overal stuk om zelfs toen een pen viel. Morgen ga ik een brief aan Samuel schrijven en hopen dat ik die zaterdag kan geven :) Dus ja dat was het, oh ja en door Isha noemt iedereen mij barbie thanks, oha jullie denken vast ook waarom is zoveel upload, ten eerste me beste vriendin is vandaag op vakantie gegaan dus heb nu even no life, ten tweede heb veel ideeën en ten derde, ja ik ben cool you know