Eline. ~ Completed ~

Kelvin.

15;38 Aardrijkskunde.

Nog 2 minuten, dan zijn we uit. Dan ga ik mee met Kelvin, naar zijn huis. En spannend dat ik het vind! Eigenlijk wil ik terugtrekken en gewoon naar huis gaan. Nee, dat is laf. Gewoon jezelf sterk houden en met Kelvin mee gaan, wat kan er fout gaan? Hij is super aardig! Ik probeer me nog even te concentreren op de les. Dan gaat de bel. Iedereen schuift zijn stoel aan, en loopt naar buiten. Ik zie Kelvin al staan loop naar hem toe.

"Kom, we gaan." Zegt hij.

"eh, jup." Zeg ik voorzichtig.

Samen fietsen we naar zijn huis.

"Het is maar 10 minuutjes fietsen." Zegt Kelvin.

"Owh, dat valt mee." Zeg ik.

Er valt een stilte.

Met de wind in onze rug fietsen we door de straten. Ik heb geen idee waar ik ben , ik probeer de weg te onthouden zodat ik straks zelf naar huis toe kan. "Hier rechts en dan zijn we er." zegt hij. We gaan de hoek om en stoppen bij een klein rijtjeshuis. Het ziet er oud en donker uit. Kelvin opent de deur en we stappen naar binnen. We lopen de gang door en gaan de woonkamer in. "Er is niemand thuis, zo te zien. Zullen we naar boven gaan?" vraagt Kelvin. "Ehm, natuurlijk." We gaan de trap op. Kevin gooit zijn kamerdeur open. Wat een rotzooi overal liggen kleren en op zijn bed ligt een laptop van Apple. "Soowee! Een Apple laptop!" roep ik. "Dat jij dat kan betalen zeg! sooow, dat zou ik ook wel willen!"

"Dat kan ik niet betalen." zegt Kelvin rustig.

"Hoe kom je er dan aan?" vraag ik zacht.

"Je hebt niet altijd geld nodig om dingen te krijgen. Als je slim bent, pak je het gewoon , neem je een schaar mee, knip je het kaartje eraf en loop je met het apparaat de winkel uit. Klaar."

"Wat? Du..dus je steelt het?" mijn mond valt open van verbazing.

"Ja? Dus?" zegt hij onverschillig.

"Dat mag helemaal niet joh!" roep ik.

"Pff.. het is hartstikke tof! Kom mee, we gaan naar het winkelcentrum."

"Oke..." zeg ik aarzelend.

We fietsen naar het winkelcentrum valkbij onze school.

We stoppen voor de Albert Heijn.

"Kijk, je moet klein beginnen.." Zegt Kelvin "ik stel voor... Een reep chocolade. Haal dat eens voor me."

"Nou ehh, liever niet." zeg ik zacht.

"Luister Eline, ik snap dat het moeilijk is. Maar als je dingen haalt waar je niks voor hoeft te betalen, zal je leven veel beter zijn."

Ik kijk hem aan in zijn blauwe ogen, ik smelt.

"Oke dan.." zeg ik zacht.

Ik haal diep adem en stap de winkel binnen. Ik kijk achterom. "Kelvin, waarom kom je niet mee?"

"Ik wacht hier buiten, je moet het zelf doen, dan leer je het het beste."

"Uh. Oke." Aarzel ik. En ik loop door. Zoekend door de gangpaden naar een chocoladereep voor Kelvin. Ik kijk naar alle verschillende repen. En kies voor de Oreo reep van Milka. Ik haal het etiket eraf en doe de reep in mijn zak. Voorzichtig loop ik langs de kassa en doe mijn handen omhoog zovan; "ik heb niks." En loop haastig naar buiten. "En?" vraagt Kelvin enthousiast.

Ik kijk voorzichtig om me heen en haal dan de reep uit mijn zak.

"Hier" fluister ik.

"BRAVO ELINE!" roep Kelvin en hij klapt enthousiast in zijn handen. Als een zeehond :3

"Stt!" sis ik.

"Haha, niet zo bang zijn popje." En hij geeft me spontaan een knuffel.

Deze voelt niet vertrouwd.

Ineens space ik hem compleet

"KELVIN? WAT HEB IK NOU GEDAAN? IK HEB IETS GESTOLEN, KELVIN KEL..." "Hahahaha doe eens rustig Leen." onderbreekt Kelvin. "Ik vind het super dapper, onthoud wat ik heb gezegd; Als je iets haalt en niet betaald, word je leven beter.."

Ik word al rustiger en mijn gedachtes veranderen. Hij heeft gelijk.. het is niet verkeerd, het is... goed voor jezelf zorgen. Iets stelen zodat je jezelf goed voelt. "Je hebt gelijk" zucht ik.

"Mooi" knipoogt Kelvin. "Ga nu maar naar huis prinsesje, lekker even bijkomen, ik spreek je morgen op school. " Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.

"Goed." zeg ik, ik geef hem een knuffel en fiets naar huis.

Ik voel dat Kelvin geen gewone jongen is, hij is... anders, speciaal. Ben ik verliefd?