Lumipas pa ang mga araw!!! Mas lalong napalapit ang dalawa sa isat isa!! Ilang araw na lang at uuwi na sila!! Kaya sinulit nila ang mga araw na nalalabi namasyal sila pag walang seminar!! Pinasyal ni daniel si janine sa lahat ng alam nyang pasyalan sa singapore!! Lahat ng napupuntahan nila bumubili sila ng souvenier! Si janine na di tinatanggap ang mga bigay ni daniel pero nagpupumilit pa rin si daniel na kunin ito!! Wala naman siyang magawa kundi tanggapin na lang kahit na sobrang nahihiya na siya!! Bumili na rin sila ng mga ipapasalubong nila sa mga naiwan nila sapinas!!
Marami silang nagawa sa mga araw na dumaan!! Namasyal,nanuod ng sine nag shopping nag beach at iba pa!! Isang araw pagkatapos nilang manuod ng sine nagyaya si daniel na kumain nagugutom na daw ito!!
Sa isang romantic restaurant niya dinala ang dalaga. Nasa gilid ito ng isang artificial lake. Ng matapos kumain ay dinala siya nito sa isang tulay na gawa sa kahoy. May kakaiba na siyang nararamdaman para sa dalaga ngunit pinpilit niya itong alisin sa sistema ng katawan niya. Ayaw niyang umasa at masaktan muli. Natatakot na siya na baka maulit ang nangyari sa kanila ni Mara!!!
Daniel - janine marami ka na bang napuntahang lugar?? (Tanong sa dalaga habang nakatayo sila na magkatabi)
Janine - (tumingin sa binata) ah!! Sa totoo lang sa hawaii lang ang napuntahan ko! Pinasama ako ni mama nung kasal ng pinsan nya!! (Kwento ni janine) ikaw? Sigoro nalibot m0 na ang boung mundo no?
Daniel - (natawa) hindi namn pero marami rami na rin talaga!! Sa tuwing may bussinesstrip sina mami at daddy minsan sinasama nila ako at mahilig din kasi sila mag tour!!
Janine - masarap sigoro maging mayaman n0h? Ang swerte m0 nmn daniel!! (Iniba ang tingin,nakatingin sa langit)
Daniel - hmm sigoro sinuwerte ako sa mga magulang ko noon masayang masaya kami at mababait namn sila binigay ang lahat sakin pagmamahal at pagaaruga respeto!! Kaya kahit masaklap ang lahat ng nangyari sa pamilya namin!! Tinanggap ko na lang!! Pero sigoro masasabi ko lang sa lovelife di ako sinuwerte (biglang lingon sa dalaga)
Janine - (tingin kay daniel) bakit naman dika sinuwerte sa lovelife?? (Tanong ni janine kahit na alam nyang di siya sasagutin nito tinanong pa rin pero kahit alam na nya ang boung kwento ng pag - ibig nito)
Nag-alanganin siyang sabihin pa ito ngunit panahon na siguyro para pakawalan ko ang galit ko sa kaniya.
Daniel -Iniwan kasi ako ng college girlfriend ko dati, si Mara. Mahal na mahal ko siya. Buong buhay ko sa kaniya lang umikot. Halos ibigay ko na ang sarili ko sa kaniyangunit parang hindi pa sapat iyon. Iniwan niya ako ng makagraduate kami. Halos isang buwan kong nilunod ang sarili sa alak. Ngunit isang araw natauhan ako. Bat ko sasayangin ang sarili ko sa isang babaeng walang kwenta.Naawa ako sarili ko kaya nagpakatino ako (kwento niya. Natatawa na lang siya pag naalala nya ang lahat ng ginawa nyang yun
Janine -Kaya pala ganyan ka kasuplado (birong totoo niya.)
Daniel -Ganyan na ba talaga ako kasuplado? (pabiro niyang sagot)
Janine - Ay ewan, hindi ata. Hindi ka suplado (at sabay silang nagtawanan)
Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila.
Daniel - Hindi ka pa ba inaantok janine?" (tanong niya.)
Janine - Medyo (naisagot niya. Ayaw pa niyang matapos ang gabing iyon)
Daniel - Gusto mo na bang umuwi na tayo? (tanong niya ulit)
Janine - Sige (sagot niya ngunit ang totoo gusto niya pa itong makasama)
Inalalayan siya nitong tumayo. Hinawakan pa niya ito sa kamay habang naglalakad sila. Hindi na ito muling nagsalita hanggang sa marating nila ang sasakyan ng doctor. Habang daan ay naalala niya ang sinabi sa kaniya ni daniel. Hindi niya alam kung paano sasabihin ito sa manliligaw. Gulung-gulo ang isip niya hanggang sa nakatulugan niya ang iniisip. Nagising siyang wala sa kaniyang kwarto. Inilibot niya ang paningin. Nang mapagtantong nasa kwarto siya ng doctor ay agad siyang bumangon. Naulinigan nitong may kausap. Sinilipniya ito, may kausap nga ito ngunit sa telepeno lang.
Daniel - lola! Hirap na hirap na ako magpanggap!! Alam nyo nmn na ayaw na ayaw kung may kasamang babae!! (Sabi nito sa kausap sa telepono)
Lola - daniel diko sinasabing magpanggap ka, ang gusto ko lang sana pakitunguhan m0 ng mabuti si janine!! Mabait siyang bata! At di kita pinipilit na mahalin siya! Dahil ikaw lang nmn ang nakakaalam kung sino ang para sau e!! ( Paliwanag ng lola nya)
Daniel - diko nakakalimutan na si janine ang nag dugtong ng buhay nyo kaya ginagawa ko ang gusto nyo!! Pero hanggang dun lang la!! Pagbibigyan po kita sa ngayon lola, salamat sa pag iintindi
Lola - salamat din apo!! (Baba sa telepono)
Masamang masama ang loob ni janine. Halos madurog ang puso niya. Umasa lang pala siya sa wala. Isang kaplastikan lang pala ang lahat ng ginagawa ng doctor. Halos malaglag na ang mga luha niya ng mapansing ibinaba na ng doctor ang telepono. Bumalik siya sa kama at nagtulug-tuluga n. Sinilip siya ng doctor. Ng makitang tulog pa ito ay isinara na lang niya ang pinto at sa sala siya natulog. Ng wala ng marinig na ingay si janine ay agad siyang lumabas. Nakita niyang natutulog sa sala ang doctor. Kumuha siya ng kumot at kinumutan niya ito. Masama man ang loob niya rito ay hindi naman niya matiis na ginawin ito. Nag-iwan siya ng note sa ibabaw ng mesa. Ng makapasok sa kaniyang sariling silid ay tuloy-tuloy na tumulo ang luha niya. Nag-uunahan pa itong malaglag. Naninikip ang dibdib niya. Ang sakit-sakit ng nararamdaman nito. Ngayon siya nagsisisi na pinangarap niyang makasama ito. Halos isumpa niya ang sarili. Sinisisi niya ang sarili na madaling naniwala na may gusto rin sa kaniya ang doctor. Ng halos wala ng mailuha ay naisipan niyang tawagan ang kaibigan ngunit can't be reach ito kaya naman si edison ang tinawagan niya. Hindi niya maikwento ang nangyari rito dahil alam niyang masasaktan ito ngunit umamin siyang may mahal siyang iba at sinabihang ibaling na lang sa iba ang nararamdaman. Natahimik ang doctor
Janine - edison nandiyan ka pa ba? ( tanong niya ng hindi na ito sumagot.
Edison - Ah, yeah i'm still here. Ganun ba? Kung yan ang gusto mo janine wala na akong magagawa. Hindi rin naman kita pwedeng pilitin na mahalin ako. Atleast naging totoo ka sa sarili mo (sagot nito)
Janine - Salamat Leonard Pasensya na ulit (at ibinaba na niya ang linya ng telepono)
Hindi sinasadyang malaglag ang mga luha ng doctor. Napaupo siya dahil nanginginig ang mga paa niya. Hindi man niya aminin ay nasaktan siya. Umasa siya sa wala. Nagpakahirap siya ngunit hindi man lang nasuklian ang paghihirap niyang yon. Mahal na mahal niya si janine ngunit wala na siyang magagawa pa. Si janine na mismo ang umayaw. Tumayo siya at pinunasan ang mga luha. Kinuha ang susi at pinaharurot ang sasakyan. Sa isang bar niya natagpuan ang sarili. Uminom siya ng uminom dahil gusto niyang makalimot. Halos hindi na siya makatayo ng maisipang umuwi. Susuray-suray pa habang naglalakad sa gilid ng kalsada. Hindi na niya alam kung saan nakapark ang kotse niya!!
Tnx sa lahat ng nagbabasa
Just
Vote comment and be my fan :)
