Feeling Inlove

Chapter: 2

*K I N A B U K A S A N *

Nang magising ako ay bumangon agad ako at naligo syempre ano ako di ako maliligo first day of school! 

Agad akong nag-bihis at naglagay nang powder sa muka hinde yung harina baliw pulbo! at konting lip gloss.

EXCITED NA AKO! 

Hindi ko na tinawagan si Sofia para ma surprise mamaya hehehezzz

Nang matapos na ako ay agad na akong nag-paalam kila mama at bumaba na nang apartment, agad akong sumakay nang bike Yes! tama ka nagba-bike lang kami ganun din naman si bebe Ken ko ehh.... dahil malapit lang naman yung school dito.

Nang marating ko ang school ay pumasok na ako sa room may mangilan ngilan din na meron na studyante at wala pa sila Sofia. 

"Zoey!" rinig kong tawag sa akin agad ko naman itong nilingon.

"Liam?" usal ko habang nakatingin sa kanya.

"Zoey!" sigaw nya ulit habang patakbo papunta sa akin, at bigla akong niyakap "Namiss kita!" usal nya.

"Ako rin!" sabi ko at yumakap rin sa kanya at ako narin yung kusang bumitiw sa yakap nya.

"Kamusta kana? ano magkaklase parin ba tayo?" tanong nya.

"Okay lang naman ikaw? Oo naman magkaklase parin tayo no! Oo nga pala asan si John? dimo kasama?" sabi ko at tanong.

"Hindi ehh sabi nya na daw ako, alam mo naman yun adik sa comoputer!" sabi nya 

"Ahh ganun ba?" usal ko nalang.

"Kumain kana ba?" tanong nya at dun lang ako nakaramdam nang pagkagutom diko pala alam na hindi pala ako nakapag-breakfast

"Eh!...hinde pa ehhh hehehehe" usal ko nalang.

"Yown Eksakto di parin ako nakakapag-agahan ehh sabay na tayo?" yaya nya.

"Sige ba? basta libre mo ehh" sabi ko at sabay naman kaming natawa.

Ilang minuto ay narating nanamin ang canteen at agad namang bumili si Liam nang makakain para masimulan nang makapag-almusal.., maya maya ay bitbit nya na ang kakainin namin.

"Kamusta yung? baskasyon mo?" tanong habang kinakain yung alamusal nya na spaghetti.

"Okay lang naman' kaso parang malungkot ehh di man lang tayo nakapag gala!" sabi ko na sumimangot.

"Wag ka ngang sumimangot bala ka di kana cute" biro nya.

"Eh! cute parin naman ako pag naka simangot ah!" sabi ko nang kunot noo.

"Ohh bat naka kunot noo ka? bala ka muka kang matanda!" natatawang sabi nya.

"Grabe ka!" tawa-tawa kong sabi.

"HOY!" nang-marinig ko yun' alam ko nang sino yun si Sofia! ito talagang babaeng to akala mo tomboy! akala mo maangas! Tch!

"Bat kayo lang? di ka nag-yaya ah!" bulyaw nya sa akin...Wala talaga tongpinipili! first day of school makasigaw akala mo walang bukas!

"Hoy! karin! at tsaka makasigaw ka! nakakahiya! umupo ka nga!" turo sa upuan na sya namang sumunod GOOD! "Sya ang nag-yaya! hindi ako!" bulyaw ko rin sa kanya.

"Eh!? Edi Hoy! Liam bat di ka nang-lilibre huh?" maangas nyang sabi.

"Tsk! wala ka naman kase!" tawa nyang sabi.

"Okay libre moko! ilang taon mo tayong mag-kaibigan! ganyan ka di ka nag-yayaya!" simangot nya.

"Ohh! andyan naman pala si Kyle eh! sa kanya na lang ako pag-papalibre! hoy! kyle! libre moko!" sigaw nya habang papalapit sa amin si kyle sa yung kaibigan kong cute na nerd!.

"Huh? laks mo ahh" kunot noong sabi nya habang naka nguso. Ang CUTE nya talaga hehehe!

"Ahh? ganun? okay!" sabi ni Sofia na nag-krus ang braso.

"HAHAHAHAHAHAHA!" sabay kaming tatlong natawa' habang si Sofia ay nakasimangot' 

"Dali na libre moko!" pag-mamaktol nya kay Kyle.

"Tsk! Oo na! ikaw pa malakas ka sa akin" sabi ni kyle sabay kindat kay Sofia.

Na sya namang ikinapula nito.

Tsk! Tsk! Tsk!

"Ohh? andyan na pala si Ken ehh!" sabi ni Sofia na sya namang ikinagitla ko.

Tinignan ko kung saan paparating si KEN! 

"Hello?" sabi nya sa aming lahat.

Ganyan talaga sya tahimik' akala mo walang pakiramdam. di nya pinapansin yung nasa paligid nya puro aral lang sya. 

 KEN CARTER CASTILLO A LONELY BOY

"Kamusta?" tanong ni Liam.

"Okay lang" walang emosyong sabi nya.

Tango lang isinagot ni Liam

"Hi Ken?" sabi ko sabay kaway 

"Hello" tanging sagot sabay iwas tingin.

"Kamusta yung? bakasyon mo?" ngiti kong sagot.

"Narinig mo naman diba?" sagot na blangkong muka.

"Ahhh ehh! ibig-ko bang sabihin ay yung? ano ano yung pinag-kakaabalahan mo?" paliwanag ko.

"Bat kailangan mo namang malaman?" kaswal nyang sagot.

"Ahh eh wag na nga lang!" sabi ko.

Yung tatlo naman ay nakatitig sa akin. di alam bat ganyan yung mga tingin nila.

"Tara! na pumasok na tayo! wala na akong gana kumain!" asik ni Sofia.

Halos kaming lahat nag-sunuran sa kanya' hanggang makarating sa na kami ROOM.... at mag-kakaklase na kami.

Nag-linis muna kami nang room bago sa labas naman nag-linis. 

Linga-linga akong hinanap si Ken nang matagpuan ko sa may batibot ay sya namang pinuntahan ko at sakto naman na sya lang mag-isa at ito na ang tamang panahon na aamin ako sa kanya medyo kinakabahan ako na exited. Hihihihihihi.

"Hi Ken!" ako na ang lumapit sa kanya habang nag-wawalis nang mga dahon na nahulog.

"Hello" walang ganang sagot nya. Tch! 

"Ah! Ken? ma-may-aamini-n ako s-sayo" kabado kong sabi.

"Ano yun?" kunot noo nyang sabi. Na animoy naiinis.

Nilakasan ko na ang loob ko para masabi sa kanya.

"Ken!..G-Gusto kita!" pinilit kong hindi mapiyok para masabi ang mga katagang iyon.

"Hindi kita gusto?" kaswal nyang sagot.

Nagulat ako sa sinabi nya akala ko gusto nya ako

Sinikap kong hindi tumulo ang luha ko.

"Edi! gagawa ako nang paraan para magustuhan moko!" sabi ko na halos maiyak at tumalikod upang tumakbo.

Abangan!