Mensahe ng inyong author :)
Sa lahat ng tumangkilik at nagbasa ng storyang ito.. MARAMING MARAMING SALAMAT! Buong puso talaga ako nagpapasalamat.
Hindi niyo alam kung gaano ninyo ako pinasaya sa lahat ng votes at comments niyo.
Again maraming salamat sa inyong lahat.
By the way.. May tumblr na ako and pwede pa follow? Promise mag-fofollow back ako. Baguhan kasi ako and I need followers. youbam.tumblr.com PLEASE FOLLOW!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kath POV:
It's been a year since that incident happened. Lahat ng sakit na naramdaman ko nung panahon na nag-aaway kami ni Daniel, we broke up, at mga salitang masasakit na binitiwan namin noon. Naalala ko pa yun.
Pero walang mas sasakit sa aksidenteng nangyare noon.
Yung iniligtas ako ni Daniel, ang lalaking pinakamamahal ko.
Ngayon, tuwing maalala ko yun masakit... Parang nadudurog ang puso ko pag-naalala ko yun.
Pero I'm glad na.. God Saved Him.
Flashback:
" Sino ang kamag-anak ng pasyente? " tanong ng doktor.
" Kami po " we answered anonymously.
" Sorry but the patient needs.... a Blood. Maraming dugo ang nawala sa kanya pero we can assure that he's safe. "
We all sighed. Thank god he's safe.
" Ako po ang magdodonate. Ako po ang mama niya. " sabi ni Tita.
" Ok, please come with me. "
A week passed. Daniel is now safe.
Nasa room ako ni Daniel, binabantayan siya. Ako lang kasi ang nandito kasi sila tita and mama were busy. Pero bibisita rin sila mamaya.
Hawak hawak ko ang kamay ni DJ. Pero hindi pa siya nagigising. Yup! Tulog pa siya at ayaw pa gumising.
Masyado siyang nagpapakasaya matulog. AT AYAW NIYA GUMISING, Patulugin ko na kaya siya habang buhay? MWAHAHA.
Syempre joke lang po yun.
Ok lang na matulog siya, basta magigising siya para magmahalan kami. WEE!
BINABASA MO ANG
'Yan si Daniel Padilla. :)
Teen FictionYan si Daniel Padilla ang lalaking Magiging akin at Mamahalin ako. :) Tandaan niyo yan!
