My Birthday Gift [ONE SHOT STORY]

I’m here lying at the park bench. It’s 3 in the afternoon. Nag’iisip isip kung anong gagawin ko bukas para sa birthday ko.

Ang ganda ng clouds… parang cotton candy! :D

Ano ba yan.. ganda ganda ng pwesto ko dito biglang makakarinig ng kung ano ano. Argh!

I heard lovers talking…

Girl: “Hon! Look at those kids. Someday I want one, too. “

Boy: “Sure babes. But we need to finish our studies first then get married.”

Girl: “Yeah, I know. That’s why I said SOMEDAY.”

Boy: "Sorry babes. Wag ka na magtampo."

And they started kissing... wait not just simple smack. They're kissing  passionately! Seriously?? GET A ROOM!

Grabe lang.. si girl pa yung nag’open ng topic na yun ha? Hindi ba sya nahihiya? If I know gusto lang nya talaga may maganap na halikan. >.<

Love… Love… Love…

It irritates me! I don’t know why but it really does. Of all the girls ako lang yata ang ayaw sa topic na yan.

By the way, I’m Rue Pasia. 17 years old, turning 18. Sabi nila I’m a lesbian kasi puro lalaki kabarkada ko at the way na manamit ako katulad nila. But definitely not! Pusong babae pa rin ako, yung tipong nagkakagusto sa mga lalaki. Mas feel ko silang kasama kesa mga girls na walang alam kundi magpaganda at magplastikan.

“Tol! Tara basketball.”

 Muntikan na akong mahulog sa kinahihigaan ko, pano ba naman biglang may tumulak sa’kin.

“Ginulat mo naman  ako. Sige babangon na.” I replied.

Who’s he?

His name is Kurt Morris Correa. Yeah, he’s my best friend and my first love. Wait! What did I just said? Yuck! Ayoko nga sa usapang ganyan tapos sasabihin ko yun? Nevermind. Anyway, hindi talaga kami originally bestfriends nung mga bata pa kami. In fact we’re rivals. Sa contest, sa pagiging top one, sa pagiging class president, sa pagiging teacher’s pet… sa lahat lahat!

One time sa swimming contest, magkalaban rin kami. Boys vs. Girls. Kaming dalawa yung representative. Nasa kalagitnaan na ng pool ng bigla akong pinulikat. I can’t swim... I’m drowning.  Akala ko mamamatay na ko, but someone saved my life. Nagulat ako ng makita kung sino, HE SAVED MY LIFE. Hindi nya tinapos yung laro para lang balikan at iligtas ako. And since that day naging best friends na kami.

Back to reality.

 Nandito na kami ngayon sa basketball court, kung saan lagi kaming tumatambay.

“Oh, akala ko ba maglalaro tayo? Bilis pasa mo na.” utos ko sa’kanya.

Bigla nyang nabitawan yung bola at gumulong palayo. What happened?

“Ah… wait lang.” tumakbo sya at hinabol yung bola.

Problema nun? Bakit biglang nataranta?

Lingon lingon.

Aha! Kaya pala.

Dumaan yung crush nya.  OUCH </3

Maybe yan din yung reason kung bakit ayaw ko sa usapang love. Nasasaktan ako everytime na maririnig ko. Kasi gusto ko sya pero iba gusto nya.  Syempre, kumbaga sa lalaki basted na ako.

“Rue! Salo!” sigaw nya.

“Aray!”

Tinamaan ako ng bola sa mukha. Di ko napansin e.