Part 2 : No more

161 6 2
                                    

I open my eyes at inilibot ang buong mata ko sa buong paligid. Nasaan ako?

Nasa school ako? How?

"What she killed herself?" biglang bulaslas ni Cha.

Sino?

"Kathy Santiago did that to herself?"

Ako?

"Kawawa noh?" rinig kong sabi ng isang kaklase ko.

"Bakit niya nagawa yun?"

What happened?

bulong-bulungan ng mga estudyante sa buong campus.

"Hmp,poor girl. Masyado kasing ambisyosa." naiinis na sabi ni Cha.

"Huy, manahimik ka nga baka may makarinig pa sa iyo." saway ni Jas dito.

"Bakit? wala akong pakialam. Nagsinungaling siya sa atin tignan mo hindi niya kinaya ang kasinungalingan na ginawa niya. " sumbat pa nito.

Habang nanahimik lang si Kim.

"Bakit wala kang kibo Kim at parang namumutla ka?" baling nito kay Kim.

"Sus, baka naawa lang yan kay Kath" sabat ni Cha.

"Kung ako sa iyo, huwag mo na siyang isipin. Hindi siya worth it."

The school bell rings.

"Tara malalate pa tayo sa klase" pagaya ni Cha.

Pinanuod ko ang paglayo nina Cha, Jas at Kim papasok sa unang klase.

(Why? I thought we were friends?)

Good morning students,
Please proceed to the Gym to pray for  Kathy Santiago. Who sadly passed away this morning. Love and prayers for her family and friends.

Napapansin ko ang pagpasok at paguusap ng mga estudyante na parang normal lang na araw na parang wala silang narinig na announcement ngunit may kanya-kanyang silang mahihinang usapan.

Saklap no? Tinignan ko ang nagsalita. Isang gwapong binata na nakaitim.

"Nakikita mo ako?" takang tanong ko dito.

"Oo naman" nakangiting sabi nito na nagpalabas sa dimple nito.

"Kung ganun bakit hindi nila ako makita?

"Dahil patay kana"

"Sa ngayon wala ka maaalala sa nangyari sa iyo pero andito ako para paalala ang lahat sa iyo"

"What do you mean? Ngayon lang kita nakita. Sino ka?"

"Ako? Isang sundo. Tawagin mo akong Dean"

"Alam mo sayang ka, bakit mo ginawa yun? Look at them." tinignan ko mga tao sa paligid.

" Masarap mabuhay alam mo ba?"

"Hindi ko nga matandaan kung anung ginawa ko eh"

"Halika, hawakan mo kamay ko" inilahad nito ang palad nito sa akin.

"Saan tayo pupunta?"

"Sa umpisa"

"Para saan pa patay na ako?"

"Huwag ka mag-alala andito ako. Ganito kasi yan."

"Matagal na kita sinusubaybayan. Nakikita ko paghihirap mo kaya andito ako para bigyan ka ng pangalawang pag-asa."

"A second chance?"

"Yes a second chance to live pero andito ako para i guide ka. Last chance to change everything. Last chance to change your mind"

"Tara" hinila na nito ang kamay ko palabas ng eskuwelahan papunta sa ibang lugar.

Note.

Dear Kathy,

Life is so beautiful! Be thankful and always remember to thank God. Count your blessings. Be brave!

                         truly yours,
                                  your other self.

Self-worthWhere stories live. Discover now