"Iho, hindi pa rin ba nya sinasagot?" Tanong ng ginang sa kanyang anak.
"Hindi pa rin po ma eh." Sabi naman ng anak sa kanyang ina sabay yuko. Iyong mga mata na may bahid ng pag asa ay biglang naglaho dahil sa narining ng ginang sa anak.
Akala ko pupunta sya? Sabi ng isip ng ginang. " halika na ma" aya ng anak sa ginang.
"T-teka lang, hintayin muna natin sya." Pagmamakaawa ng ginang sa anak at lumingon sa pintuan nag babaka sakali na dumating ang hinihintay.
Napa buntong hininga ang kanyang anak. "Ma! hindi na darating iyon."
"P-pero anak, b-baka lang nam-"
"Ma!? Ano ba, sabi ngang di na darating iyon." Putol nya sa kanyang ina. "Iniwan nya na tayo, gaya ni ate." He looked away and sight. Batid nyang pabulong lamang iyong pagkakasabi nya kaya di nya inakalang maririnig iyon ng kanyang ina.
"Son, she never left us. Maybe we won't see her or touch her but she's still here." Mahinahong sabi ng ginang sa anak, habang naka turo sa dibdib ng kanyang anak.
The boy didn't say anything, he just left her mother hangin'.
Tiningnan lamang ng ginang ang pag alis ng kanyang anak. Malungkot syang tumitig roon at bumulong ng "soon you'll understand it, son. Alam ko maiintindihan nyo ito mga anak."
-----------------------------------------------------
This is a work of fiction. Ang mga pangalan ng karakter, lugar at pangyayari ay pawang kathang isip lamang.
