Vriendschap of toch meer?

Hoofdstuk 24

May:

Hoe kunnen ze me dit aandoen?! Hoe kunnen ze! Kyra ook! Ze weet wat Stanley en ik voor elkaar voelen! En toch! Boos met mijn rugzak om mijn schouder loop ik rondjes door de school. Ik bots boos tegen iemand op. Ik kijk op en zie Terry. 

' Wat is er?' Hij kijkt me aan. Hoe weet hij toch altijd als er wat is? Ik ga met een hand over mijn wangen. Oh, dat is het dus, ik heb gehuild...

' Jongens zijn klootzakken.' brom ik.

' Dank je.' Zegt hij lachend.

' Wat ziet iedereen toch in Stanley?' Mopper ik.

' Nou, ask yourself.' Zegt Terry doodleuk.

' Weet je, jij bent tenminste eerlijk!' Barst ik uit.

' Oké, wat is er gebeurd, en wat heeft Stanley nou weer gedaan?' Hij kijkt me bezorgd aan.

' Hij zoende met Kyra, toen ik het lokaal in liep net.' Zeg ik moeizaam. Ik kan de tranen net onderdrukken.

' Hij MET kyra?!' Roept hij verbaasd. Ik druk mijn hand op zijn mond.

' yes.' Ik voel tranen opzwellen. Hij trekt mijn hand van zijn mond.

' Ik haat jongens.' Zeg ik boos, en er rollen een paar tranen over mijn wangen. Hij veegt ze weg en kijkt me aan.

' Niet huilen.' Zegt hij sussend. Ik druk me tegen hem aan. Misschien haat ik toch niet álle jongens. Hij streelt door mijn haar. Dan gaat de bel. Hij stopt met strelen en ik maak me weer los van hem.

' Ik zie straks oké?' Hij veegt m'n tranen weg. Ik glimlach even.

' Ja oke.' Hij glimlacht met zijn tanden bloot. Hij draait zich om en loopt een lokaal in. Ik ga de trap af naar beneden en ga ook het lokaal in. Stanley kijkt gelijk mijn kant op. Hij kijkt schuld bewust, maar ik negeer zijn blik en ga zitten.

Na de les hebben we pauze en ik ren zowat het lokaal uit.

' May! May!' Hoor ik Stanley roepen. Ik ren de trappen op naar het lokaal van Terry. Maar halverwege de trap heeft Stanley mijn pols vast.

' May, alsjeblieft.' Hijgt Stanley. Ik zucht even en kijk hem aan.

' Kyra zoende mij. Je had gelijk, Kyra vind me leuk. Ze kwam naar me toe om het te zeggen.' Hij kijkt me hoopvol aan.

' Nou je duwde haar pas van je af toen ik binnen kwam, dus wie weet hoelang je hebt gezoend met haar.'

' Je moet me vertrouwen echt! De enige van wie ik houd, ben jij.' Ik rol met mijn ogen. Zóó cliché. Maar ik weet en voel wel dat hij het meent.

' May! Kom je?' Hoor ik Terry roepen. Stanley kijkt me hoopvol aan, maar ik draai me toch om naar Terry. Ik loop naar Terry toe.

' Hee.' Hij duwt me lichtjes het trappenhuis uit.

's middags na school loop ik naar de vereniging. Kyra staat er al met olivia. Ik ga ergens anders staan. Geen zin in Olivia, en al helemaal niet in Kyra! Terry en Gail zijn als eerste op het veld. Waar is Stanley? Ik wenk Gail.

' Hee Gail, waar is Stanley?' Ik glimlach even.

' Weet niet. Hij is in iedergeval nog niet verschenen.' Hij lacht even en loopt weer terug het veld op. Thuis he? Dan maar een bezoekje aan het huis zelf. Ik wil zoenen met hem, mijn verlangen.Ik loop Kyra negerend voorbij en ben in een mum van tijd bij de voordeur van Stanley. Ik bel aan. Hij doet open.

' Stanley...' Begin ik, maar Stanley zoent me al. Gepassioneerd tilt hij me naar boven naar zijn kamer. Ik val op bed, met hij boven op me. Ik weet nu eindelijk voor wie ik moet kiezen. Ik houd van Terry, maar dit verlangen, dit sterke gevoel, heb ik alleen bij Stanley.Hij heeft zijn shirt ondertussen uit weten te krijgen tussen het gezoen door, en vrummelt nu aan de mijne. Langzaam kleden we elkaar uit, en hij geeft me kusjes in m'n nek.

' Stanley, ik hou van je.' Zeg ik zachtjes. Hij grijnst even.

' i love you.' Hij geeft me weer een paar kusjes.

De volgende de dag op school, loop ik hand in hand met Stanley door de school. Chelsey en Kim kijken me vurig aan, maar zeggen niks. Kyra ontwijkt mijn blik alleen maar, en dan komen we Terry tegen. Hij spant zijn kaak even aan.

' Aha, jullie zijn dus officeel een stelletje.' Hij kijkt Stanley even aan, en slaat hem dan.

' Terry!' Roep ik.

' Ik wilde jou ook!' Zegt hij boos terug.

 ' Ik heb mijn keuze gemaakt.'

' Ja lekker simpel.' Zegt hij snauwend.

' Terry, ik hoopte dat ik nog gewoon vrienden met je kon blijven, zonder deze ruzies.'

'Wat ben je toch lekker optimistisch. Tuurlijk gaat dat niet werken!' Hij loopt boos weg. Ik wil hem achterna gaan, maar Stanley loopt door, en trekt me aan mijn hand mee.

' Nu wij een stelletje zijn...' Hij maakt zijn zin niet af, en geeft me een kus.

' Dan?' Vraag ik lachend.

' Dan hoef je Terry niet achterna te gaan.' Hij grijnst even en kust me nog een keer.

Happinesss........

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lieve Lezers!

Dit was het einde dan! Ik had geen inspiratie meer voor dit verhaal, maar ik heb het wel even afgerond!

xxxx byee