What I did for Love.

*What I did for love: Suicidal Love 1

*What I did for love: Suicidal Love 1

“Sorry.”

PAKSHET.

Sino ba kasing tanga ang nag imbento ng word na ‘sorry’? HA?!?

BAKIT NIYA INIMBENTO ANG WORD NA SORRY?!? Di ba ang  ‘SORRY’ can make you feel better?

W-why do I feel pain?

B-bakit?

“Sorry Rain. I-I can’t return you feelings ‘cause I love her.” He looked at me.

Silence filled between us.

I smiled at him while tears are running down on my face covering the tears that already dried a while ago.

“Eh ano pa nga bang magagawa ko di ba?” I smiled sadly “MAHAL MO SIYA EE.” I emphasized.

He smiled. “Thanks. Sige ha. P-pupuntahan ko na siya.”

Tumalikod na siya at naglakad palayo. Napaupo naman ako sa lugar kung saan ako nakatayo kani-kanina lamang.

If you want to ask kung sino ang guy na yun? He is Cloud Ray Romero.

Ang funny di ba? My name is Rain Hershey Cabrera.

Cloud at Rain. The names perfectly matched, don’t they?

Akala ko nung una kaya ganito ang pangalan namin kasi we’re meant to each other.

Kasi magkakaroon ba ng rain kung walang cloud? Or kung magkakaroon ba ng cloud kung walang rain?

That simply means that we need each other.

But it doesn’t mean that we were meant to be together. WE JUST ‘NEED’ EACH OTHER.

And I hate it.

The clouds made the rain fall but never even tried to catch them.

Cloud made me fall in love with him but he never tried even once to catch me.

**

“AY SHT NAKALIMUTAN KO NOTEBOOK KO!”

Tumakbo ako pabalik sa school namin.

Mabuti na lamang at pinapasok pa ako ng guard. I checked the time, 4:45 pm.

Huminga ako nang maluwag dahil bukas pa naman ang mga rooms ng ganitong oras. By 5 pm kasi sinasarado na ang mga rooms.

Sumilip muna ako sa bintana na medyo half-closed na ang mga curtains. Natanaw ko naman ang notebook ko sa ibabaw ng desk ko.

Dahan dahan ko namang binuksan ang pintuan ng room namin at kinuha ang notebook ko.

Lagi kasi akong nakaupo sa harapan para mas mapakinggan ko ‘yung teacher pag nagdidiscuss siya.

Malimit kasing manghiram ng notes si Cloud kaya naman gusto ko kumpleto ako ng notes.

“Buti walang nagkainteres sa’yo.” Bulong ko habang nakangiti at nakatitig sa notebook ko.

Pero nang maangat ko ang ulo ko, may nakita akong dalawang silhouette.

At-at naghahalikan sila?

Medyo malaki ang room namin kaya siguro hindi pa nila ako napapansin.

Nakatitig lang ako sa kanila and trying to know who they are.