SFILWAD CHAPTER TWENTY ONE -GOING TO AMERICA

886 10 0
                                    

SFILWAD Chapter twenty one GOING TO AMERICA

wednesday

Oliver's pov

Hindi ko talaga maimagine yung mukha ni mitch yung tatangkaing hahalikan ko sya kaso kinamalas malasan e biglang pumasok si jasmine bigla syang nag blush ang pula pula nya nung tatayo na sana ako inaawat nya ko akala ko kung ano sasabihin nya pero ako yung nagulat kasi hinalikan nya ko pero sa cheeck lang sabay takbo papunta sa kusina

Pag pasok ko sa kusina nakaayos na yung mga pagkain umupo na ko sa tabi ni mitch hahaha hanggang ngayon namumula parin sya

Madaming pagkain na nakahanda parang nag friends gathering na rin kami  si mitch hindi kumikilos wala parin sya nilalagay sa plate nya  tinapik ko sya kasi parang ang lalim ng iniisip nya e

Ako: ayaw mo ba ng nakahanda sa lamesa?

Mitch: ahh? Ah eh gusto ko tapos kukuha sana sya ng ulam kaso nung nailagay na nya yung ulam sa plate nya hindi sya gumagalaw parang ang lalim talaga ng iniisip nya  tapos bigla syang tumayo

Mitch: guys mawawala muna ko ng two days ahhh pupuntahan ko lang si daddy sa state nagulat ako sa sinabi nya

Ako: biglaan naman?

Gail: oo nga sa Saturday na yung kasal baka hindi ka makahabol

Ako: kasi na bobother talaga ako sa issue e ehmm promise hahabol ako atsaka two days lang naman e thuesday palang naman e so mahahabol ko pa sige ahh alis na ko tapos tumakbo na sya tumayo narin ako

Ako: mauna na rin ako susundan ko lang sya ahh babalitaan ko nalang kayo

Gail: sige oliver ingat kayo ahh

Tumakbo na ko sa labas si mitch naglalakad palayo inawat ko sya pero hindi nya ko naririnig tumakbo ako nung maabutan ko na sya hinawakan ko yung braso nya

Ako: ano ba binabalak mo? Bakit biglaan ka aalis ? sunod na sunod kong tanong

Mitch: oliver hindi ko kaya hindi ko kaya tanggapin paano kung niloko lang ni daddy si mommy umiiyak na sya bigla ko sya niyakap

Ako: shhh don’t cry na yun nalang nasabi ko

End of pov

Mitch’s pov

Nung niyakap ako ni oliver iyak ako ng iyak sa shoulder nya Masaya ako dahil andyan sya kahit wala magulang ko T^T kahit na napaka dami ko na promblema he istill there for me sana nga maayos nay un e after 123456789 minutes e naubos rin yung luha ko pag kalas ko ng yakap naka ngiti lang si oliver ohshet lang ahhh kinikilig ako sa tuwing ngumingiti sya   napansin ko naman shoulder nya basang basa yung damit nya waaa kakahiya >///<

Ako: sorry nabasa ko yung damit mo

Oliver: hindi oki lang ano oki ka na? uuwi ka na ba? Hatid kita? Sunod na sunod na tanong ni oliver

Ako: uwi na ko aayusin ko pa kasi yung bagahe ko e para maaga rin ako umalis ng bahay

Oliver: sige pero wala pa tayo bonding mamimiss kita natawa ako don grabe ahh two days lang kaya

Ako: oki ka lang? two days lang yun e atsaka babalik rin naman ako

Oliver: kung sama na lang ako?

Ako: baliw wag na dito ka na lang  atsaka malulungkot sila pag wala ang isa sa chicser no

Oliver: oo malulungkot sila pero mas malulungkot ako kasi ako lang walang kasamang  girlfriend

Ako: talaga lang ahh baka nga mambabae ka pa e palusot ko wala na rin masabi e

She Fell In Love With A Dancer &lt;3 Book 1&2[completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon