After 3 months
Charmaine PovI'm here at the mall. Just alone..
But ramdam ko na sumusunod saakin si Dom. Palagi na niya akong sinusundan. Palagi ko siyang nasisigawan.. Palagi ko siyang sinasaktan! Sino bang di magagalit! Araw-araw na lang!
Lalabas ako ng bahay, ayun na siya nakaabang saakin.. Susundan ako! Mabuti na lang na di siya sumusunod kapag nagccr ako sa mall! Ts!
Napahinto ako kaya nabunggo niya ako
"Sorry"- sabi niya saka ubo
Napansin ko rin.. He's being pale and pale.. Minsan nga tinanong ko siya kung may sakit ba siya.. Sabi naman niya, wala daw..
Pero malaki ang ipinayat niya
"Dom.. Can you please stop stalking me! It' been 3 months since you're stalking me! And look at you! You're pale and thin.
You really look have a super dangerous disease! God, Dom.
Ayusin mo naman ang buhay mo oh! Di yung nangiistorbo ka ng tao!"-inis kong sabi habang tinuro pa ang sarili niyaUmubo naman siya
"Ugh.. Sorry,Char-- *ubo* Charmaine.. I just wan--t you back.. Just it *ubo*"- sabi niya kaya napailing ako
"No,Dom.. We're oger,you know that.. Go home,Dom. Eat plenty of foods and take some medecines- sabi ko na ikinailing niya
"GO HOME,DOM OR ELSE DI MO NA AKO MAKIKITA... EVER"- sabi ko kaya napaatras siya
"I'll not*ubo* go home"- sabi niya saka tumalikod
Napabuntong-hininga ako.. Hinawakan ko siya sa kamay at pumasok kami sa isang resto
"2 Carbonara, 2 Vegetable salad and 1 milkshake, 1 water"- sabi ko kaya umalis na ang waiter
"Nagpacheck-up ka na ba?"- tanong ko saka hinawakan ang noo niya
Napailing siya
Sh*t ang init..
"You have a fever,Dom! Pagkatapos nating kumain, sasamahan kita sa hospital"- sabi ko
"No*ubo* i'll go to hospital by mysel-f.. Ako na..*ubo* Ako na ang bahala"- sagot niya na ikinatango ko
After 10 mins ay dumating naman agad ang pagkain. Kumain na kami
"How... How are you? *ubo*"- tanong ni Dom kaya napatingin ako sakaniya
"I'm okay.. And you, you should be okay"- sagot ko saka sumubo
"It's good that you're now talking to me now*ubo*"-sabi niya na ikinangiti ko
"Maybe i'm just tired pushing you away.. If you want to stay beside me then stay.. Seriously, i'm tired of you.. You're really clingy"- sabi ko na medyo ikinangiti niya
"I'm...*ubo* I'm really clingy, Charmaine... *ubo* You know that"- sabi niya kaya napatawa ako
Natahimik kami hanggang sa matapos kami. Agad akong naglapag ng 2,000.
Tumayo kami at lumabas..
"So, goodbye,Dom. Go now to the hospital,okay? Take care"- ngiting sabi ko saka akmang tatalikod ng yakapin niya ako ng mabilis
After 10 seconds ay kumalas na ako
"I really love you,Charmaine.. Remember it,everytime... Remember that i'll always love you"- sabi niya saka ngumiti bago ako pinakawalan
Kita ko ang medyo hirap niya sa paglakad.. Ano bang nangyayari sakaniya? Pinapabayaan niya na ba ang sarili niya?
Napailing na lang ako bago pumasok sa isang botique. Namili ako ng 3 dress. Pumunta naman ako sa isa pang botique
YOU ARE READING
Still him
RandomSome says that the right man will come at the right time and place. Some says that don't just wait for it, make a move. What if you want that man to be your last? Would fate come into your hands and grant your wish?