Xander’s POV
“Ano??!!??”
Muntik nakong atakihin sa puso ng sinabi ni dad pagkauwi ko sa bahay galling sa school ni Tito Robert. Papablack daw at papagupit buhok ko. Potek! Mahal na mahal ko tong buhok ko eh! Sirain niyo na ang buhay ko wag lang ang buhok ko! Leche.
“Bawal yan sa school. Papasok kana bukas”
“Ano??!??”
Tae! Una yung buhok ko. Ngayon naman papasok ako ng school?!
“Oo. Yung mga papel na pinapabigay ko sa tito mo kanina at nung isang araw yun yung mga forms para sa enrollment mo. Hindi maari yang puro pasarap ka sa buhay. Kelangan mo ring isipin ang kinabukasan mo”
“No, I can’t believe this. Ayokong paayos ang buhok ko at hindi ako papasok ng school!”
Tumalikod na ako sakanya tsaka ako umakyat sa kwarto ko
“Okay then I’m gonna suspend all of your credit cards and bank accounts. Di ka na makakakuha ng pera mula sa’min ng mama mo.”
The hell?!
Yan ang hirap sa matalinong magulang eh. Magaling mang-blackmail. Tae naman oh! Bat naman kasi credit cards pa at bank accounts? Napaisip tuloy ako. Pag si dad kasi ang nagsalita at nagbanta, seryoso talaga at tinototoo. Minsan na niyang ginawa ang pagsuspende sa mg credit cards ko dati kaya naman nababahala talaga ako ngayon.
Aaaarghh!
Pumunta ako sa garden para kausapin uli ang magaling kong ama. Nakapagedesisyon na ako.
May kausap siya. Sino naman kaya tong baklang to?
Ng mapatingin sakin ang magaling kong ama sinabi ko na ang gusto kong sabihin
“Okay dad. I’ve decided. I’m gonna go to school . But I I don’t like my hair to be cut and colored“
“Siya ba ang iniispluk niyong junakis ninyo Don Ramon?” singit ng baklang kausap ni dad kanina.
(iniispluk=sinasabi; junakis=anak)
