Kötü Çocuk IV

2∞6

Playlist: Cher Lloyd- Sirens

Ed Sheeran- All Of The Stars 

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

Semih gözlerini üstüme dikti. Baskı altında hissetmemem için hiçbir rahatlatıcı sebep yoktu.

"O burada olsa bana söylerdin, değil mi?"

Gözlerini devirip elini havada salladı. "Pekâlâ. Bu iş buraya kadar," dedikten sonra aramızdaki sehpanın üstünden bana doğru eğildi ve fısıldadı. "Onu yeniden özleme aşamasına mı geçtin?"

"Ne? Hayır!"

"Bak Kayla, iki aydır oldukça iyisin ve onu gerçekten aştığını düşünmeye başlamıştım ama şimdi bir paranoyak gibi davranıyorsun. Meriç şehre gizlice gelip bu tür bir oyun oynayacak biri değil. Şimdi kendini kandırmayı bırak."

Haklı olabilirdi ama olmayabilirdi de... Onun gibiydi. Bunu kimseye anlatamazdım ama onun gibiydi işte.

"Haklısın. Haklısın. Ders çalışmaya gidecektim. Tutmayayım seni daha fazla."

"Kütüphaneye mi?"

"Hayır."

"Her zaman orada olmaz mıydın sen?"

Çantamı toparlayıp ayağa kalktım. "Şehirdeki kütüphaneye gideceğim." Uzanıp yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra, "Kendini çok yorma," diye fısıldadım.

Kırk dakika sonra Kemik'in önündeydim.

İçeriye girdiğimde tuhaf bir rahatlama hissettim. Cenk'in yerine başka biri bakıyordu. Hâlâ buralarda olabilme ihtimaline karşı acele etmem gerektiğini bilerek hareket etme vaktiydi. Kendime bir soda ve yanında patates kızartması istedikten sonra lavaboya doğru yürüdüm. Akşamüzeri olmasına karşı içerisi oldukça kalabalıktı. Lavaboya girip sonra çıkma oyunlarını bir kenara bırakıp direkt olarak askıların olduğu tarafa yöneldim.

Kapının önüne geldiğimde farklı hissediyordum. Geçen seferlerde olduğu gibi kapının arkasında ne olduğunu bilmeden burada dikilmiyordum.

Bedenimi saran tuhaf ve rahatsız edici his gözlerimi kapatma isteği doğurunca kendime birkaç saniye izin verdim. Gözlerimi kapayıp terlemiş avuç içlerimi pantolonuma silerken dudağım dişlerimin arasındaydı. Bu sıcak histen hiç hoşlanmamıştım. Onun kapının ardında olduğu düşüncesi, sıcaklığı daha da arttırıyordu. Herkesi, kendimi bile kandırıyor olabilirdim. Rolümü gitgide ne kadar iyi oynasam da içimde bir yerlerde onu yeniden görmek isteyen umut dolu bir kız vardı. Her şeyin üstesinden gelebileceğine inanıyordu çünkü o...

Kapı açıldığında yüreğimin ağzımdan çıkacağını sandım. Gözlerim ben emir vermeden çoktan açılmıştı ve sonra bir şey oldu.

Kustum.

Beğeni dolu olmayan ama yine de nazik olan ses çok yakınımdaydı ama kafamı kaldırıp bakamıyordum. Ben, neden kustuğumu bilmiyordum. Midem bulanmamıştı bile, ya da... Yüreğimin ağzımdan çıkacağını sanıyorken midem bulanıyor olmalıydı.

"Sen iyi misin?"

"E-evet."

"Üzgünüm, karşına böyle çıkmak istemezdim."

Gözlerimi kapatıp dudağımı elimin tersiyle sildikten sonra doğruldum ve üstündeki kıyafetlerin farkına vardım.

"Haklısın. İnsanların karşısına böyle çıkmak seni tatmin etmiyor olmalı. Beni öpenin sen olduğunu biliyorum ve cevaplar almadan buradan gitmeye niyetim yok."