How Deep is your Love?

Chapter 50

Chapter 50: Meaning of life?

Red's POV

"Oy,Hindi ka ba sasama sa amin?"tanong sa akin ni rea,nan dito na kami sa japan at kakarating lang namin, it's 8:00 pm in the evening

"Nope,Mauna na kayo at hihintayin ko si hannah dito"Sabi ko na lang sa kanila at na upo na ako dito

"urg,sakit pala talaga sa ulo ang babaeng yun"mga ilang oras na akong naka upo dito nang may mahagip akong mukha na alam kong siya

Tumayo na ako at hinintay siya ng pag labas niya nagulat siya nang makita ako at lumapit siya sa akin

"Ang kulit mo talaga,diba sinabi ko na sayo na hindi ka pwedeng sumama?"sermon ko ka agad sa kanya,yumuko na lang siya at hindi sumagot

"urg!"niyakap ko na lang siya at alam kong nagulat siya sa ginawa ko,hindi ko talaga matiis ang babaeng 'to!

"Pasaway ka talaga,ayoko lang naman na mapahamak ka,sorry na"sa sinabi kong iyon ay niyakap na din niya ako

"Sorry na din,gusto ko lang naman na maka sama ka,na miss nga agad kita eh"natawa naman ako sa sinabi niya at alam kong nag pout siya sa ginawa ko

kumalas ako sa yakap at pinisil yung mag kabila niyang pisngi

"Ang cute talaga ng girlfriend ko hahaha"uyy na mumula siya!

"Hmph! tara na nga!"

Rea's POV

"Lolo kailan makakarating yung mga tauhan na kinuha mo?"tanong ni aisha kay lolo at umm nakaka takot talaga siya ngayon

kahit na medyo na kalma na siya at nag balik na sa dati yung kulay ng mga mata niya ay hindi pa din nag babago ang kanyang aura

"Bukas ng umaga sila makakarating,ang kailangan na lang natin gawin ngayong gabi ay mag pahinga at mag handa para bukas"nag nod na lang kami sa sinabi ni lolo

hayst,ito nanaman,sasabak na nanaman kami sa gera...sana naman ay ito na ang huli......

At sana ligtas sila mom pag nag kataon hindi na talaga namin mapipigilan si aisha,siguradong katapusan na din namin pag ganun...

"Aisha,uminahon ka muna...kailangan mo munang ikalma ang sarili mo"napa tingin ako ng sabihin yun ni sab,wow ang lakas ng loob niya...go sab!

"Urgh,oo na susubukan ko"tumalab ata? pumikit si aisha at huminga ng malalim

"Ok na ako"sagot niya at nakita kong na wala na yung nakakatakot niyang aura kanina kaya naman lumapit ako sa kanya at niyakap siya

"Napaka mo talagang babae ka!"natawa naman siya sa ginawa ko,ano namang nakaka tawa sa ginawa ko?

"Pfft sorry hindi ko lang talaga mapigilan ang galit ko kanina"Sabi na lang niya at tsaka pinatong sa ulo ko yung kamay niya at ginulo ito ng kaunti

"I'm sorry....."napa angat ako ng tingin dahil may tumulong patak ng tubig sa noo ko at nakita ko si aisha na naka yukong na iyak

"I'm sorry..."kumalas ako sa pag kakayakap at inangat ang ulo niya mula sa pag kakayuko

"Hindi mo naman kasalan yun eh,walang may gusto ng mga nangyayari ngayon kaya wag mong sisihin ang sarili mo"Sa tuwing nakikita ko siyang na iyak hindi ko na din mapigilan ang hindi umiyak

"No, it's really my fault,ako ang nag sabi kila dad na bilhan ang company nila carl,kasalanan ko!"Nagulat kaming lahat sa sinabi niya at tumingin kami kay lolo

"Aisha....bata ka pa nun,na iintindihan ka namin dahil sa gamot na iniinom mo,epekto yun kaya ka ganun umasta patawad aisha,kami talaga ang may kasalanan dito at hindi ikaw..."Gamot? anong sinasabi ni lolong gamot?

"Gamot?"tanong namin

"Oo,ang gamot na iyon ay hindi pangkaraniwan....ang gamot na iyon ang may masamang epekto oras na inumin mo ito lahat ng nasa paligid mo ay gusto mong pabaksakin ibig sabihin wala ka nang takot na pumatay,kaya lang naman namin iyon ginawa ay dahil sa nung bata siya ay maraming gustong pumatay sa kanya,kung sakali man ay dapat kaya na niyang protektahan ang sarili niya"

"A-ano?"

Yui's POV

"Urgh,ang sakit ng ulo ko!"daing ko at tinignan ko ang aking paligid,huh? paano kami na punta sa kwartong to eh nasa sala kami noon?

"Ah!"may kumuha nga pala sa amin nila mom,tumayo ako at nilapitan sila mom at dad

"Mom,Dad!"pag gising ko sa kanila at sawakas na gising sila at nagulat ng makita ako

"Nasaan tayo?"tanong ni mom sa akin habang naka hawak sa ulo niya

"Hindi ko din po alam"maya maya lang ay nag iba ang background nitong kwarto kung kanina ay puro kulay puti ngayon naman ay naging transparent at may nakita akong isang lalake na naka upo at sa likod niya ang ang napaka raming tauhan

"Tch,kamusta na?"napa tingin ako kila mom at dad at nakita ko sa mga mata nila na nagulat sila ng makita yung lalakeng naka upo

"I-ikaw?"

"Pfft naaalala pa pala ninyo ako? pfft ako yung batang itinaboy ninyo noon habang nag mamaka awa ako na wag ninyo bilhin ang company nang mga magulang ko dahil sa yun ang pinaka mamahal na negosyo ng mga magulang ko"tumayo ito at at lumapit ng kaunti sa salamin

Parang nasaisang malaking kulungan kami pero gawa sa isang salamin

"Tch,hindi na namin kasalanan na bumagsak ang company ninyo,ang mga magulang mo na mismo ang nag makaawa sa amin na bilhin ang company ninyo para lang sayo!"Sigawna sabi ni mom dun sa lalake,nakita ko sa mga mata ng lalakeng iyon na nainis siya sa sinabi ni mom

"Hindi totoo yan! Alam mo ba!? nung nawala ang company nila nag pakamatay si mom!? Hindi mo alam ang hirap na pinag daanan ni dad nung mawala si mom kaya nag paka matay din siya at iniwan akong mag isa!!"galit na galit na sabi nung lalake

Hindi ko alam ang mga nangyayari kaya naman hindi ako maka imik,gustuhin ko man mag tanong pero hindi ko magawa....

"Kaya ngayon....kayo naman ang pahihirapan ko lalo na ang anak ninyong si aisha......"