Its cold lonely night.
Im here at our mini garden, waiting for him again.
3 years.
3 years of waiting,
Still he didnt come.
Kahit anino lang,
kahit isang salita lang.
Wala.
3 years of waiting still hindi pa rin ako nagsasawa.
Kahit maghintay pa rin ako ng ilang taon okay lang.
Its my fault anyway.
Kasalanan ko kung bakit niya ako iniwan.
Ang tanga tanga ko.
Kung pwede lang ibalik ang nakaraan.
Kung mapapapawi ko lang ang hirap na dinanas niya.
Kung kaya ko ulit ipunin ang mga luhang nasayang niya at ibalik.
Pero hindi eh.
I deserve this.
Lagi akong tulala kakaisip sa kanya
Naisip nga minsan ng mga magulang ko na iconsult ako sa isang psychiatrist.
Tumawa lang ako.
Alam ko namang baliw ako eh.
Baliw na baliw sa kanya.