Chapter Four - And so they Meet... (Part 2)

65 2 4
                                    

Chapter Four

-Natalie's POV-

"IKAW?!" sabay pa kami sumigaw at nag-turo. Halatang hindi niya ako ine-expect na makita huh. 

Nang umiscandalo ako/kami, nag-simula yung bulung-bulungan.

"Kilala niya si kuyaaa?"

"Magka-ano kaya sila?"

"May jowa na pala si kuya. Awwwtssuuuu."

"Patagong landi pala ang valedictorian.. Tsk tsk."

Ugh. Excuse me. Wala po sa vocabulary ko ang salitang LANDI. =__= Mga tao talaga oh.

Anyways...

Bakiiit? Bakit sa lahat ng pwede kong ma-meet ngayong araw, siya pa, yung taong sumira ng araw ko?!

Bakit di na lang yung taong naka-tadhana sa'kin?

..... >.> <.<

WHAT DID I JUST SAY?!?

erase erase erase!!! >____<

-Gabe Guzman's POV-

Aissssh.

Kayamot yung studyante kanina sa canteen. Kala mo kung sinong maganda eh. Flat naman. =___="

Nawalan tuloy ako ng ganang mag-basa ng handbook at kumain. >__<

... Pero dapat mamayang gabi tapos ko nang basahin yung handbook syempre.

Pansin niyo, bibo ako no? :)))) Kase I've always been an honor student, specifically 1st honor. And emzo proud. xD

Wait nga, habang papunta sa classroom, papakilala ko na sarili ko...

Ako si Nathan Gabriel Palacio Guzman. Madaming tumatawag sa'kin Gabe, Gabriel, Bry, etc. Walang nag-aattempt na tawagin ako sa first name ko. Pero gusto ko kung sino man ang tatawag sa akin nun ay ang aking asawa... :)

...WAIT, what?! Eraaaaase. =___= Bakit bigla-bigla na lang sumusulpot sa isipan ko yung mga ganun?! Di naman ako ganto dati ah. Not even once, at least that's how I remember it.. WHAT THE EFF IS WRONG WITH MY MIND RIGHT NOW. 

Anyways, back to ME. :))) Hindi naman sa Narcissistic ako, pero ewan, I just like myself. Sorry for that kind of attitude. So sana hindi niyo/nila ma-misinterpret. Ang lungkot din kase ng buhay ko. xD Una, kase only child na lang ako. Yup that's right, na. Kase may kapatid na dapat ako, kaso nahiwalay. Sinama ng father ko. Yep, separated ang parents ko. Haayy, daming complications ng buhay ko 'no? :)

Graduating na ako sa so-called Saint Nicholas Academy. Nilipat na naman ako. Kaya wala akong nagiging best friend kase parati akong nililipat. Para akong sinaunang tao, NPA.

When it comes to my love life, I am a certified NGSB member. Kase sa pogi kong ito, pinili kong hindi magkaroon ng girlfriends or flings or whatsoever you call those lovey dovey things. (WOW nag-rhyme, pansin niyo? xD) Mas pinili ko na hindi yun intindihin kase I really love my mom, so I focused on my studies very well, like I told you. Or did I? Meh.

Maybe pansin niyo na medyo makakalimutin din ako tapos kung umasta ako, hindi parang pang-valedictiorian. :))) I don't know either. Sabi ng mom ko dati parang nabagok daw ulo ko, at naka-apekto yun sa memory ko. Buti nga hindi sobrang lala ng apekto sa memory ko eh, kase kundi baka hindi ko na maalala yung mga pinag-aralan ko. Mahirap na. :) Hindi ako asal-vale(dictorian) kase mawawalan ako lalo ng gana mag-aral pag striniktuhan ko sarili ko.

OO, sarili ko. Hindi mother ko. SORRY napaka-redundant ko when it comes to my mom, it's just that I love her so much, at least 'di ba mahal ko siya. :D My mother is in the United States, nasa music industry. Technically namana ko ang music skills ko sa kanya when I was 7. My dad is nowhere to be found with my sister. And I chose to live alone in my house here in Manila, ayoko mag-aral sa America, baka dumugin ako sa sobrang kapogian ko. :)) Dejoke, pero for some reason ayoko. (Wag niyo na ako tanungin, hindi ko pa nga alam kung bakit. XD)

I play sports, pero specialty ko ang basketball and soccer. I can play the guitar, drums, etc.. I can cook a very delightful meal. For short, I am AWESOME. (hahaa, sarreh)

Oops, room 323, eto na siguro yun, muntikan pa ako lumampas kakakwento sa sarili ko... Makapasok na nga para makatugtog na ako ng gitara at para mawala ang kaba ko. x)

Wokey, pinagtitinginan na ako, at yung ibang girls mukhang nakuha ko agad ang atensyon nila... Syempre. AKO PA! Si Gabe ata 'to. B| Nginitian ko na lang sila, patay malisya. :D Kase wala naman talaga akong balak sa mga ganyan, remember? :P

AYUN! Vacant seat! Maka-upo na nga at ng maka-gitara para ma-kanta ko na lahat ng kaba ko. xD (Para na akong baliw, kinakausap ko sarili ko.)

*After a few minutes ng pagkakanta...*

"Wow grabeeeeeh, ang wafu ng new student natiiin!"

"Baka naman bisita lang yan, hindi pa naman ina-announce eh. :P"

"What's his name kayaaa?!"

"KYAAAH, kuyaaaaa! Ganda ng boses moooo!"

"Yabang naman niyan."

Wew, dinudumog na ako. =u= Di na yun bago. Ganito parati ang welcome ko sa mga bago kong kaklase, ang pagkanta at paggitara. :D

"TABI NGA JAN!" may biglang sumigaw.

Teka, parang pamilyar yung boses na yun ah...

...

"IKAW?!?!"

SIYA!?!? WHAT!?! Kaklase ko siya?! @#$#%$#!!

Bakit sa lahat ng pwede kong ma-meet ngayong araw, siya pa, yung taong sumira ng araw ko?!

Ughh. This is going to be a long year for me. *sigh*

---------

Wokeyyy, ito na po ang chapter 4. :)))))) SORRY PO SUUUUUPERRRR TAGAL NA-UPDATE. Ngayon lang po kase talaga ako nagka-spare time. Susubukan ko na din lagyan ng titles bawat chapter, para masaya ang buhay. :D Sana ipagpatawad niyo kung hindi ganun ka-ganda. =u= Medyo matagal-tagal ulit ang susunod na UD, pero sana subaybayan niyo pa din. Vote, comment, fan, whatever you wanna do, basta walang sapakan. XD AT LASTLY, baka palitan ko po itong cover, agree ba kayo? =))))

ARIGATOU MINNA! :)

XOXO~

Unintentionally In LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon