**03 – As easy as ‘I creavi per verba’**
Tahimik na sana. Mga ilang minuto nga lang tumagal. Dahil pagkaraan niyon, nagsimula nang maringgan ang mga iyak na nanggagaling sa malayo. I thought I could bear it. Pero dahil nga sa mga naririnig ko, alam kong may pinapatay na.
“Bata, anong pangalan mo?”
“Ako si Larissa.”
Larissa. Weird name. “Alright. Sasama ka sa akin ah? Ikaw ang magtuturo ng daan dito papunta sa mga batang nakuha kanina.”
“Huh? Paano tayo makakalabas?”
“Yun ba? *grins* Madali lang ‘yan. Parang as easy as…” iniangat ko ang kamay ko habang tinitignan ang padlock ng selda. “I creavi per verba… alsarhora.”
*click!*
Tinignan ko si Larissa and gestured her to shut. Tumango lang siya. Gumapang ako papunta sa may bars ng selda na ‘yon. Tinanggal ko ang padlock at ibinukas. Tumingin ulit ako kay Larissa. “Sabihin mo naman sa kanila na mas makakabuti kung hindi muna sila lalabas. Baka mas lalo lang silang manganib doon.”
“S-Sige.” At nag-alien na po siya mga kaibigan.
Horridly. <(-___-)>
Binuksan ang selda. Nakasunod sa likuran ko si Larissa. Pagkalabas na pagkalabas namin ng madilim na hallway, may helmet man na namang sumalubong susme.
At tatlo pa! =___=
“Woah!”
Buti nakailag ako. O___O Hampasin raw ako ng spear? Ang laki nu’n ah! Walangya ‘tong mga ‘to.
“Binibini! Mag-iingat ka!”
Binibini naman. -____-
Hinawakan ko ang spear nung isang susugod, pause then had a back kick at the one attacking my back so tumalsik siya. Iniharang ko naman ang hawak kong spear na ayaw ring bitawan ni helmet one para ipananggalang sa spear ni helmet three. One push and he’s out of my sight.
Isa na lang.
“Ang kulit mo ah! I creavi per verba korsa amne!”
Edi tigok ka ngayon. =___=
YOU ARE READING
Princess Enemy
Teen FictionXanara has claimed to live her life as the simplest to the brightest one. She was always on top, whether people like it or not, whether she likes it or not, she is on top. Many had hated the fact including her. But one day she found herself inside a...
