Unexpectedly Yours

Chapter 1: Uy, beshie?

Shar's POV

*ring ring ring*

"hello?"

"beshie! san ka na! malapit na ko sainyo, naglalakad na si ako!"

"HUH?! aga naman! ano ba meron?"

"MAAGA KA JAN! malelate na tayo sa class ano ba!"

"ay shit! oo nga noh! wait lang beshie, mag ready lang ako!"

"jusko ka talaga sharlene oo!"

So eto nga pala everyday set-up namin ng bestfriend kong si Miles, first day nanaman kasi ng school. First sem palang gusto ko na agad matapos, Haha!

Lagi ako sinusundo ni beshie, gusto kasi ni mommy dito siya lagi nagbbreakfast, pano kasi si tita laging wala, kaya minsan walang breakfast si beshie. 

"SHARLENEEEE! baba ka nak, andito na beshie mo!"

"teka lang ma! kakaligo ko lang!"

Ang bilis naman maglakad ng bruhang to, pero sabagay, walong bahay lang naman pagitan namin, Haha! 

"AAAAAAAAAHH!"

"ang oa beshie ha! bilisan mo magbihis nagugutom na kooo *pacute*"

"ano ba kasi ginagawa mo jan! tumalikod ka, magbibihis akooo!"

"jusko naman sharlene, para namang hindi tayo magkasabay maligo nung bata tayo!"

"syempre iba na ngayon, tsaka shytype ako HAHHAHAHAH"

"HAHAHAHA ulol. Bababa na ko, bilisan mooo!"

So ayon bumaba na si beshie, HAHA! Sobrang at home talaga yon, minsan magugulat ka nalang may tao sa banyo, yun pala nandun siya tumatae, sabay sasabihing "uy beshie, nakikitae ako ah" HAHA! yung feeling na sasabihin niya lang kapag kumatok ka na, wala manlang paalam ang bruha.

Nag aayos ako ngayon, konting liptint lang tsaka polbo okay na.

Pagkababa ko, lumalamon na si beshie, hindi 'kain' ha? "LAMON"

"Wow naman, ganda naman ng anak ko!"

"Si mommy naman, nambola pa."

"Nako sjdhfbawhfbalcujnawefubwaejh"

"HAHAHAHA alam mo, ubusin mo muna pagkain sa bibig mo"

Sabay lumunok si beshie ng petmalu, HAHAHAH!

"Ang sabi ko, nako! nag-aayos ka lang para kay Nash eh!"

"Baliw, pake ko don. Puro yabang, puro yabang."

Si Nash yung long time kong manliligaw siguro almost 7months na siyang nanliligaw, sige sabihin na natin na sweet siya and everything, pero di talaga ako interesado sakanya. Di ko naman alam kung bakit, pero malay natin. Let's trust the process.