ABNORMALITIES

AB: One

Readers May Read, But Don't forget that I am still

*Mayabang

*Unfriendly

*Busy Person

Kaya wag Atat sa Upadate ng story, Wag mag pa spoiled sa mga comment, Don't Ever Interpret and Predict what happen Next, Just Comment kung may mga maling grammar, or Distructed words that won't understand.

Thank you, Enjoy

August 2013-2016

= Jeya POV=

"Baliw na bata yan! , Bakit nyo ba hinahayaan yan?!, Mga wlang kwentang mga magulang kayo!" sigaw ng diin nya pa ang kanyang mga salita papumta sa mga magulang, hamak, Eh kasalanan nmn tlga ng anak nya, tsk.. Sakin pa sinusumbat kala mo nmn nakita nya lahat na pangyayari eh wala, sya ang Baliw, Sira!

Umuwi ako sa bahay nakasimangot at Halata din galit ang mga mukha ng Parents ko, hayss, Alam kong sasabonin nmn ako ng Sermon ni daddy at yun ang ayaw kong marinig galing sa kanya, Tska isa pa parang wala nmn ata sila sa Lugar na sabihan ako ng mga ganyan, kasi parang mas anak pa ang turing nila sa Trabaho nila.

"Jeya!" Nagulat ako ng biglang sumigaw si daddy sa pangalan ko. " Ano bang gusto mong gawin sa Buhay mo?, Ang maghanap lang ba ng away sa School?, Hndi mo ba na papansin na ilang beses na kaming napunta sa Principal Office, tsaka isang kahihiyan ang iyong ginagawa!, Pati trabaho nmin na didisturbo dahil sa mga kabaliwan na ginagawa mo!, Iwan ko sayo bata ka!" Parang lagpas lang yun sa tenga ko, kasi para sakin wala nmn tlga kwentang sermon yan.

"Hon, kausapin mo yang anak natin maiisturbo lng ang trabaho ko." sabi ni Daddy kay Mommy.

"Alam mo, Hon, hndi na kailangan pagsabihan yan, Cge na naisturbo na din ang trabaho ko, tsaka may pashenting naghihintay sakin sa Hospital, kaya mauna na ako" Umalis si mommy hndi man lng Lumingon sakin, at kay daddy lang sya nagpaalam. Para ngang Hndi nila ako Anak. Mabuti nalang Hndi na Ako Iyakin,yah Malaki na daw ako.

"Jeya, Go to Room and Your Grounded for 1 week, I need to go now, tsaka hindi ata ako makaka-uwi mamayang gabi, Bye" Sabi nya sakin at Umalis na din.

Shit'. now ako nlng nag-iisa sa bahay nato, wala mng lang yaya, or ibang kasama, hayss. Ako Si Jeya Shane Mae Tisado, as a only child, 16 years old in 2nd year, both my parent are Busy kaya hndi nila ako mabantayan, ang suddenly kung ano nmn ang gusto makukuha ko, Pero ngayon napasama ko sila kaya Ito nakakadalas na ang pagiging grounded ko, I'm not exactly na TroubleMakers, pero dahil pagiging feeling ko makakaya ko lahat, sawi nmn sa Gulo, iwan ko ba kung bakit naging ganito ako, hndi nmn ako ganit ka tigas nung bata pa ako pero lumaki ako ng ganito na?, iwan nlng kung ano pa angmangyayari sakin.

Grounded nga ako, pero ang dami kong nagagawa, yung bang nakakahawak ng Phones and other gadgets, tsk wla nm sila kaya nagagawa ko to, tska hndi ako mahilig sa mga social media apps, Tulad ng Facebook,twitter, etc. Nah Gusto ko ng na buhay ganito.

Nagbihis muna ako ng pangbahay na damit ko, ng biglang nagring ang Phone ka ninahawakan ko. Si Jimaeh, ang babaeng bestfriend nakakaintindi akin, super close kami sa isa't isa, ni minsan lang nya na meet ang parents ko.

"Hello" sagot ko.

"Jeya? may badnews" Nagulat nmn ako sa sinabi nyang badnews.

"Ano?, Tungkol san nmn?!" gulat kong sagot sa kanya, hndi ako mapakali, kung anong badnews yan.

"Kasi, ngayon ko lng nakita sa bulletin News na." pinutol-putol nya ang kanyang pagsasalita. "Na Kicked out kana sa school" Bagsak ang balikat kung narinig ang sininabi ni Jimaeh sakin, Dahil since Elementary pa ako dun sa school na yun, tas ikikicked out ako?, anong kalokohan to?.

"Ganun ba, Jimaeh?" kunware kong sagot.

" Pano yan? lilipat ka ng ibang school?" Namumublemang tugon nya.

" Wala nmn tayong magagawa diba?, Nangyari na ang nangyari, hndi na natin mababalik pa." Sabi ko sa kanya.

"Sabihan mo nlng ako kung anong disesyon mo, at ang parents mo, huh? cge bye, magsisimula na ang klase." sabi nya at pinatay ang Linya.

Malas tlga ang buhay ko bakit naging ganito pa? Wala na ngang Halos nakakaintindi sakin, Mawawala pa ako sa school. Buhay ko nga nmn diba?, halos maiyak-iyak na ako sa naiisip ko na, kung bakit pa naging ganito ang buhay ko.

Kaya sa hndi ako Kontento sa kaloobanko sa mga nangyari, naglakas loob umalis sa buahy at mupunta ng school, sympre nagbihis na nmn ako ng damit. tska umalis. mabilis ako nakaratng sa school, dahil sa pagmamadali, at dumeretso sa Principal Office.

Kumatok muna ako bago pumasok, medyo kinakabahan ako sa gagawin kong kalokohan ngayon.

" May I help you ms.Tisado?" tanong saking ng Principal ng pumasok ako.

"Bakit nyo ho ako kinikicked out ng school?" yun ang mga salitang lumabas sa bibig ko.

"Well, yun ang Gusto g Parents na nakaaway mo, And we made an agreement that, pag ang kaaway mo kanina ang dahilan ng lahat na pangyayari at hndi ikaw, pwes pwee kanang makakabalik pa." Paliwanag niya sakin. " Any problem pa ba Ms.Tisado?"

"No more Further questions, thank you po" yun ang natatanging nasabi ko at umalis.

Parang naliwanagan nmn ako sa sinabi nya, kaya cguro ginawa nya yun para, magbagong buhay ako,cguro lang. AT dahil andito ako sa school, maghintay nlng ako kay Jimaeh na lumabas at magpaalam sa kanya. Kay tenext ko sya

Sender me: 'Jimaeh, andito ako sa campus, labas ka muna magusap muna tayo ng sandali.'

Ilang minuto lng ang paghihintay ko ay lumabas sya galing sa classroom nila.

"Jeya!" masaya niyang sigaw sakin. "bakit?, ano yung sasabihin mo sakin?" sumunod ang tanong nya.

"Umm...I'am really done here." sabi ko, nalungkot nmn ako kanya mukha. "Come'n wag ka nang malungkot, tawag, text, meet in some times nmn tayo, tsaka kaibigam mo pa din ako, diba?" sabi ko sa kanya.

"Pumunta ka lng ba para sabihin mo yan sakin?"

"Yah, and kagagaling ko lng sa Principal Office, Totoo tlga" sagot ko sa kanya, at bigla lang kaming natahimik.

Ilang sandali lang ay magpapaalam na ako sa kanya. "O sya bumalik kana sa klase." tumango nmn sya at naglakad mapalyo, pinagmasdan ko muna sya umalis, ka-iyak nmn mawalay sa kaibigan mo.

Nangmawala na sa paningin ko si Jimaeh ay, umalis na din ako para umuwi.

*****