Chapter 19.2 Right Time?

109 0 0
                                    

Nico's POV 

Nakalabas na ko ng ospital. :)

Two weeks na lang pala pasukan na ulit. Haii. Back to school.College na kami. :""> hindi ko kasama si Odette ngayon she's with DB eh. Happy na bestfriend ko. Sila na ni DB eh. 1st boyfriend ng loka. :""> Siya na!! Siya na ang may Lovelife... 

Ako naman ito mag isa pero still strong. Naalala ko si... Nevermind. Ayoko ng balikan. Hindi man lang niya ko binisita sa ospital. Haiii... Akala ko siya na hindi pa pala. :( pero dahil sa kanya natuto akong maniwala kahit pano na may nag eexist na lalaking kagaya niya. Na ang isang kagaya niya naging hopeless romantic ng dahil sakin. Dahil sa kanya naniwala ako sa meant to be. Pero meant to be nga ba kami? :( 

"Hoy Nicole, kakalabas lang ospital yan kaagad tinitira mo. Haha!!" -Carlo. Bati na ulit kami back sa pagiging bestfriends namin nila Odette at nadagdagan ang barkada kasi may DB at Anica na magbestfriend din. Kulang na lang. Siya... Pero hanggang dito na lang siguro yung story namin. Kelangan magmove on. :) 

Hindi ka na nasanay Nico ganyan ang love story mo. -_________________-

"Pakeelam mo ba? .... Uhmm... Carlo wala ka bang balita sa kaibigan mo?..." bigla kong natanong. 

"Si ano? Wala pa eh... Sorry.... Looks like na you really cant get over him?" - Carlo

"Yeah. I agree...Hala baka Nico baka magaya ka sakin 8 years din. Hahaha!!!" biglang sulpot ni Odette. Hala saan galing to? Pasulpot sulpot nalang ganon? 

"Oh andito pala ikaw? Si Db?" - Carlo

"Nasa kotse eh. Bili lang akong frappe...Nics kelan ka mag eenroll? Nagenroll na kami ni DB eh. ..." -Odette

"Ahh... Siguro next week? Kausapin ko pa sila mommy.  "

"Ahh sige una na muna ako ah.. Puntahan nalang kita later. Love you  ... Bye Carlo. " chaka umalis si Odette. Tapos si Carl busy na ulit sa shop nila. 

Haii... I feel so empty and incomplete. Pero keri to. 

Nasa bahay na ko. Nasa roofdeck. Haii memories. 

I feel empty my parents are not here and then ginive up ko pa mahal ko. Galing mo talaga Nicole.-_-

Jon's POV 

Im here hiding sa may dark part ng street nila. Ako na ADMIRER! :)))

anyway, kasalanan ko kung bakit na confine si Nicole kasi naman iniwan ko pa siya. Tanga ko lang.  pinupuntahan ko siya nung naconfine siya pero kapag tulog na tulog siya. I miss her pero this is not our right time. Haiii... 

She in her roofdeck. Masaya na kong makita siya kahit malayuan. I want her to be happy... Pero maybe Im not that happiness.. She gave me up. Damn Love signs.  

"Psst..." may narinig ako pero hindi ko pinansin baka gunii guni ko lang..

"Psst...." Ano ba yon? wag mo na lang pansinin Jon... guni guni mo lang yan.... 

"Psst... Matutunaw yan. Kakatakot to. Bakit nandiyan ka." bulong ng isang babae. 

"O-odette?? kakatakot ka akala ko kung sino... Akala ko multo o guni guni ko........Pano mo ko nakita?" kinabahan ako don ah... akala ko marape ako... joke. haha!!!

"nagpaload ako sa store...kapal ng mukha mo ahh, mukha ba kong multo.... tsss.... ano ginagawa mo diyan? Puntahan mo na lang if you miss Nicole  Shes willing to understand you... " - Odette

"Im sorry Odette but I think its our time we were never meant to be. Thats our story. But then Im glad I met her... Its not our time Odette..." sabi ko na lang. It breaks my heart but then I need to accept. Thats life. This is Life 

"Odette? Anong ginagawa mo diyan?... may kausap ka??" - Nico papalapit samin.

Boses ni Nicole.

"Please dont tell her Im here. Please dont tell her..." sabi ko kay Odette. Bigla na lang akong umalis na... Buti na lang madilim chaka nakablack shirt ako kaya hindi kita.

"Ahh... Nagtanong lang. Haha!! Tara na." narinig kong sabi ni Odette.

Im sorry Nicole i dont have the courage to face you.  :(b </3

Nico's POV

Naaninag ko si Odette na parang may kausap kaya naman bumababa ako at pinuntahan si Odette.

"Odette? Anong ginagawa mo diyan?... may kausap ka??"  tanong ko sa kanya. papalapit na ko. 

Napansin kong lalaki yon kaso di ko nakita mukha biglang umalis eh. Familiar pero sino yon? 

 "Ahh... Nagtanong lang. Haha!! Tara na." sabi ni Odette. Naglakad na kami...

"Ahh.... Akala ko kung sino para kasing familiar... Parang si...." 

"Si Jon? " -Odette

"Nevermind. Nakausap ko na si mommy. Next week na ko mag eenroll " pumasok na kami sa bahay.

Nakahiga ako ngayon. Dito natulog si Odette at mukhang tulog na siya.  ako naman ito still thinking yung lalaking kausap ni Odette, parang si... pero mukhang hindi naman kasi kung siya yon sasabihin ni Odette eh pero parang siya talaga eh..... haiiii....

"Asan ka na ba Jonathan Ace Sy? akala ko ba mahal mo ko bakit hindi ka nagpapakita... " bulong ko sa sarili.

"Bestfriend... Alam mo kaya hindi siya nagpapakita sayo kasi akala niya hindi niyo right time... Tulog ka na..."tapos natulog na siya. gulat naman ako. akala ko kung ano... haha! natawa ako sa kanya ah kasi naman gumising lang para sabihin yon...

"Right time? Akala niya hindi pa namin right time... Jon tanga mo din eh. Haii..." at pumikit na rin ako.

Love SignsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon