Destination Prince Charming

II: [The Seelie Court]

II: [The Seelie Court]

-Lia-

 

                I shiver from cold and try to curl my body into a ball. Bakit sobra namang lamig ngayon?. Hinanap ko kaagad ang kumot sa aking paanan nang hindi idinidilat ang mata. Malikot kasi akong matulog and the blanket always ended up on the floor.

                Uh, that was weird. Where is that damn blanket?!?

                I opened my eyes unconsciously. Ang unang bumangad sa akin ay ang mga bituin sa kalangitan. They were shinning oh sooo  beautifully. I sighed peacefully, what a lovely moon!. Nag mental note ako na bumili ng glow in the dark na mga stars and moon at idikit sa kisame ng room ko so I can sleep peacefully and -

                Wait a minute! Did I say ROOM?!!.

                O.O <- Dilat na dilat na ngayon ang mga mata ko. Okay, this is getting weird, why the hell is the bed moving?. Or is it walking?. Parang hindi ko yata natandaang bumili ako ng naglalakad na kama at lalong wala pa kong natatandaan na may nagtitinda na nito sa mga online stores. Babangon na sana ako mula sa aking pagkakahiga nang maramdaman kong hindi ko maigalaw ang aking katawan.

                Nang tingnan ko ang braso ko at mga paa – Oh my freakin gee!. Bakit ako nakatali?. I mean did I tied myself while I’m sleeping?. Pft, that’s impossible. Or baka naman nag sleepwalking ako?. Yeah, siguro nag-sleepwalking ako, kumuha ng rope sa kusina at itinali ang sarili. Hahaha that would be awesome!. Ano ba Lia malabo pa sa ilog pasig iyang mga pinagsasabi mo?!?.

>___< so bakit nga ako nakatali pwede paki-explain!?.

“Hi-ho, hi-ho, hi-ho…” may kumakantang mga bata malapit sa akin.

Who the hell -? Ipinaling ko ang mukha kaliwa’t kanan. I’m not in the bed. Familiar sa akin ang lugar na aming dinadaanan. Street ito kung saan kami nakatira. Wala ding katao tao sa paligid. So, kanino galing ang mga boses na aking naririnig?. Bigla kaming may dinaanang humps at medyo na-out of balance.

“Ouch! That hurts!” sabi ko.

Bigla kaming huminto. Woooh… Nakarinig na naman ako ng mahinang anasan. Then may lumapit sa aking dilaw na liwanag. I mean malapit na malapit sa mukha ko. Saka ko lang napansin na hugis tao sya her physical appearance I mean, pwera na lang siguro sa kanyang 3-inches height, patulis na dulo na tenga, her pointed fangs, butterfly like wings and oh a lamp shade light glowing all over her body. Palapit ng palapit sya sa mukha ko.

Napakunot noo ako sabay sabing – “BOO!”

The tiny creature yelled in fear tapos gumewang gewang ang lipad nya sa akin. Ahaha that was terrific!.

“Gising na sya!.”

“Paano mangyayari yun nilagyan natin sya ng pixie dust?”

A Pixie dust?. Bago pa man ako makasigaw bigla nila akong ibinagsak sa sementadong sahig. “Awww!” I winced in pain. Dammit! Nasan ang kanilang mga manners?!. Did they not know how to treat a lady?!?. Kung hindi lang ako nakagapos siguro hinihimas ko na ngayon ang pwet ko.