Chapter 10 To admit or not to admit? Admit it! Damn it!

328 18 11
                                    

A/N: Maraming slamat sa inyong lhat readers.. :)

umabot na ng 450 reads...

dumami bgla ang nglgay ng story na ito sa RL nila...

hahaha.. thank you thank you tlga...

pasencia na kung nphba ung title :)

trip ni mr. author eh XD

enjoy...

........................................................................................................

........................................................................................................

........................................................................................................

Chapter 10 To admit or not to admit? Admit it! Damn it!

Dear Vanessa,

I know it's kinda corny or whatever you may call it 

if a man wrotes a letter to a girl

but there is some words that i can't tell you personally.

When I first saw you

I already knew

There was something inside of you

Something I thought that i would never find

Angel of mine.

Wag mo sanang isipin na habang binabasa mo ito

Ay kinakanta ko ito habang isinusulat ko ito.

Kinakabahan kasi talaga ako na sabihin itong salita sa iyo

Baka kasi layuan mo na ako

Pero natatakot naman din akong hindi sabihin ito sa iyo

Kasi baka maging pagmamay-ari ka ng iba.

Vanessa, the truth is I'm In Love w/ you..

I am not forcing you to feel the same way

But please don't change upon reading this..

Treat me the way you treat me before. Ok?

I Love You.

Your Admirer,

Randy.

Napagpasiyahan ko ng sabihin sa kanya ang tunay kong nararamdaman..

Mahirap na kasi kung may makauna magsabi nito sa kaniya.

Sigurado na akong In Love ako sa kaniya.

Hindi ito infatuation lang.

First Love ko kasi siya. (Sa totoong mundo)

At sabi nila First Love never dies.

.

.

.

.

.

.

Eh panu pag namatay yung minamahal mo? 

Eh diba parang namatay ka na din nun??

Eh di namatay na kayong dalawa...

Hay. Ang gugulo talaga ng tao sa mundo. (Kasama sa Mr. Author)

Pero teka teka. Bat ba tayo napunta diyan sa patay-patay.

Wala namang sakit yun si Vanessa..

Unless...

...

...

...

...

Wag naman sana!!

Ay bahala na.. Napa-paranoid na ako dahil dito sa sulat ko sa kaniya eh..

Basta ibibigay ko to sa kanya..

Kahit bumukas pa ang lupa bukas...

Pero...

Paano kung pagkatapos niyang basahin ito ay..

Pansinin niya pa rin ako??

.

.

.

.

.

Does that mean???

.

.

.

.

.

May pag-asa ako sa kanya??

.

.

.

.

.

.

.

IMPOSIBLE.. -_-

........................................................................................................

........................................................................................................

........................................................................................................

A/N: Papalitan ko na nga title nito..

Gagawin ko ng:

The CORNYcles of FrailHeart15 XD

hahaha...

Corny ko noh??

Slamat pla ule sa mga nagadd nito sa RL nila..

I'll dedicate my next chapter to you...

Dedicated pala ito dun sa bago kong FAN.

PLease Vote and leave a comment.

Be a fan also :)

Take Care Readers..

Where's my Blue?? :(

DayDreamer [2D]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon