First Sight

11 0 0
                                    

Hindi ako naniniwala  sa love at first sight pero nang Makita ko sya, parang gusto ko ng maniwal. – JM/Khina

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

JM’s POV

Ilang taon na rin kaming nakatira ditto pero wala parin akong nagiging kaibigan bukod sa mga pinsan ko. Nakatawa hindi ba? Nakakabaklang isipin na ang isang lalaking katulad ko ay nahihiyang makihalubilo sa mga tao.

Ako nga pala si Jade Michel Prinsipe. Oo alam ko. Pangalan ko palang parang pambabae na pero anong magagawa ko yan natripan ng nanay ko eh. Haha 14 years old at kasalukuyang nagaaral sa (School Name) at ngayon ay nasa 3rd year highschool na. Athletic akong tao. Lahat pinapasukan ko kahit mahiyain ako. Maliban nga lang sa basket ball. Pero nagbago ang lahat ng makilala ko sya. Ang Khina ng buhay ko.

Khina’s POV

Hey! It’s me Shekinnah Rejean Infante. Hindi naman sa nagmamayabang ano pero sabi nila kilala daw ako dito sa buong lugar naming dahil sa galling ko sa school at sa charms ko. Haha Sa katunayan nga maraming nanliligaw sakin. May nagugustuhan naman ako pero hindi pa ngayon ang right time. Hello! 15 years old palang kaya ako at 3rd year highchool palang. Wala  pa sa utak ko yung ligaw ligaw nay an. Mas gusto kong manuod ng basketball. ^______^ Teka sino yon? Mukhang may bago ah. Haha Di naman marunong letse parang tanga magdribble ng bola. XD

*-*

JM’s POV:

Haayyyyyy. -____- Nakakainip naman sa bahay. Walang magawa. Walang mapuntahan. Tssss. Wala naman akong kilala ditto kaya di ako makalabas. Bwisit naman oh.-______-

“Anak may naghahanap sayo. Kaibigan mo daw.” Si mama yan. -__- Makasigaw naman. Tsk! Pero teko ano daw yon? KAIBIGAN DAW? Sino naman kaya yon? Baka classmate ko lang.

Pagdating ko sa sala nakita ko yung bisita ko. Yung tagadito lang pala sa subdivision namen. -___- Di ko naman to ganong kilala. Bat kaya nandito to.

Paglapit ko sinalubong nya agad ako.

“Uy JM pare sali ka sa team namen. Sige na kulang kame eh” sabi nung bisita ko na si Andrew yata. May kailangan lang pala kaya nandito. -___- Pero atleast nilapitan ako diba? May kaibigan na ko at wala pang effort. >:)

“Anong team ba yang binubuo nyo?” tanong ko. Baka kasi fraternity yon o kaya mga gang na pumapatay ng tao. Hahaha OA ko no? Yaan mo na . XD

“Basketball pre” sabi nya at nang pumayag ako umalis na rin sya. Nang wala na sya saka lang nagsink in sa utak ko lahat. Hindi pala ako marunong magbasketball bwisit. Problema to. -_______________________________-

 *-*

Nasa loob ako ngayon ng court. Grabeng buhay to. T.T Dumami nga yung kakilala ko napilitan naman akong maglaro dito. Grabe ang laban. Championship na kase kaya nagkakasakitan na. Nasiko na nga ako eh. >.<

Pinasa sakin ni Andrew ang bola. Habang hawak ko tinitingnan ko kung sinong pwedeng mapasahan. Hanggang sa makita ko ang isang anghel na nakatitig saken. Di ko namanlayan wala na sakin ang bola.

SHIT!! Namura ko ang sarili ko dahil sa katangahang ginawa ko. Pilit kong binabalik ang atensyon ko sa laro pero agad ding nawawala ang konsentrasyon ko at bigla nalang napapatingin sa kanya. Putek! Parang may pwersang humihila sa mata ko para titigan sya tapos … tapos… ngayon nakangiti pa sya. Sheeeeeeeeeeeeeet! Nahulog na yata ang puso ko. <3

*-*

Patapos na ang laro. Lamang ng dalawa ang kalaban. Samin ang bola kailangan naming pumuntos. Habang nasa time out di ko parin mapigilang titigan sya. Pumito na ang referee hudyat na tapos na ang time out. Iiinbound ang bola dun sa tapat di Angel. Hehe Di nya totoong pangalan yon. Hinulaan ko lang. :DD Si Andrew ang magiinbound. Bago ibigay sa kanya ang bola hinawakan nya muna ang kamay ni Angel. Di ko narinig ang sinabi nya pera naghiyawan ang mga tao banda doon. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Shit! Girlfriend nya ba yon? Grabe an gaga ng heart break ko. <////3 Talo na k okay Angel. Talo pa kami sa laro. ANG SAKLAAAAAAAAAAP!!! <//////3

*-*

Khina’s POV

Aw. Sayang naman talo sila. Letse kasi tong si Andrew may pahawak hawak pa sa kamay ko na nalalaman. Pampaswerte daw. Naguiguilty tuloy ako. Feeling ko kasalanan ko kung bakit sila natalo. -____________- <//////3

Pero sino kaya yung lalaking yon. Natutuwa ako sa kanya. Haha Daig ko pa sya sa paglalaro ng basketball. Letse! Para syang tanga doon kanina. HAHAHAHAHAHAHAHA XD

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

AUTHOR’S NOTE:

Pasensya napo kung fail. First time ko pa kasing magsulat ng story sa

Wattpad. Please bear with me nalang po. Thank You. JJJJ <3 Gagalingan ko po talaga. I’ll do my best to satisfy you guys. J Masasanay din po ako. Thank You po ulit. J

Forever Do ExistTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon