Chapter 2 - Demree's P.O.V

74 1 0
                                    

Si

DEMREE

XIELLE

GONZALES

hehe

 cute cute!!!

___________________o_0~~~~~~> *o*<~~~~~~~0.o___________________>>>>>>

 Lecheng math talaga yan, kung 'di lang tlaga ako hirap, hindi ako kukuha ng tutor.

Kakahiya college na ako pero nagapapaturo pa din. T_T

Bawas din tuloy ang budget ko. 

~*Cause everytime that I try I get tongue tied*~(brrrrrrr....)~

~*I need a little good luck to help me by this time*~ (brrrrr...)~

Ay tumunog si cellphone.

____________

|   Mikko              |

|   Calling...          |

 --------------------

Anu naman kaya kelangan nito?

"Demree! Asan ka?"

"Bakit? Anung kelangan mo?"

----Ang ingay sa kabilang linya. Sakit sa tenga!---

"Sagutin mo muna ako kung nasan ka?"

"Ha? Nasa dorm lang ako."

Biglang tumahimik sa kabilang linya.

Putcha.

Pinatayan ako nung mokong.

Matagal ko ng kilala si Mikko. Kababata ko sa amin.

Filthy rich ang mokong pero buti na lang hindi spoiled.

Naalala ko tuloy nung una kaming nagkita. 

Five years old lang ako nun. 

~

~~

~~~

~~~~

~~~~~

~~~~~~~

~~~~~

~~~

~~

~

Nako! Pababa na ang araw. Lagot ako kay mommy!!

Tumingin ako sa watch ko na hello kitty.

O may gulay.. 5:30 na

T_T

Dapat kasi hindi na ko sumama sa kanila sa kabilang village eh.

Wala nang choice.

Kelangan nang tumakbo.

"Araouch!!!! ahhhh!!!" sigaw ko.

huhuhuhu...  TT_TT mommy..

Yung paa ko sumabit sa nakakalat na wire.

Natapilok tuloy ako. 

Ang sakit!!!

'Di ako makatayo. 

Ala. Paano na ako uuwi nito? 

"MOMMY!!!! Waaaahhh!!!!" tulo na ng tulo ung luha ko.

Pinagpapawisan na din ako sa sakit.

"Ang ingay mo. Tumigil ka nga sa pag ngawa mo."

"Masakit eh. Huhuhu. Waaaahh!!"

Umalis yung batang lalaki. 

Ansama niya. Hindi man lang ako tinulungan.

Mommy...

"Pumasan ka na nga sa likod ko. Saan ba ang bahay mo??"

Tumgil ako sa pag-iyak. Bumalik siya.

Sinunod ko na lang yung utos niya.

"Sa kabilang village pa ako nakatira" 

Tahimik niya lang akong binuhat.

Masama na yung pakiramdam ko kaya hindi na rin ako umimik

Malapit na kami sa gate ng subdivision bago siya uli nagsalita.

"Bata, saan ka dito?"

Tinuro ko naman.

Pagdating namin sa bahay...

"MOMMY!!!!"

"Demree! Saan ka ba nagpunta? Anung nangyari?"

Nag-aala na si Mommy, pero hindi ako makasagot.

Gumaan kasi yung loob ko ng alam kong andyan sila.

Yung bata na lang tuloy ang sumagot. 

"Napatid po ata siya sa wire na medyo kinakalawang."

"Ganoon ba iho? Salamat sa pagdala mo sa kanya dito sa amin ha. Anong pangalan mo?"

"Mikko Torralba po."

"Dito ka kumain, Mikko. Mukang napagod ka sa pagbuhat kay Demree."

Kinagabihan nun, pagka-uwi niya, nilagnat ako. 

May onting bali daw kasi ako.

~

~~

~~~

~~~~

~~~

~~

Simula din nung time na iyon. Naging close ang parents namin. Unfortunately for me, masungit at may onting pagka-selfish si Mikko. 

Pero no choice, siya ang madalas kong kalaro.

Pagdating ng highschool, hiwalay na kami ng pinasukan.

Then, that happened. So we drifted apart.

*Beep Beep* 

*Bbbeeeeeppp Bbbeeeepp*

"AY KABAYO!" nagulat ako dun ah.

Sino ba yung lecheng may-ari ng maingay na sasakyan na iyon?

*BANG!* yung pinto naman.

O MAY GAD!!!! 

"Mikko??"

.

.

.

.

.

.

*A/N: Thanks the Lord! Tapos na din ang second chapter. Promise, may mangyayari na sa next chappie. Comment and vote po. =>

Klutzy AmberWhere stories live. Discover now