Prologue
Sino ba ang di naranasang sumakay sa pambansang transportasyon ng Pilipinas?
Kung meron man malamang iilan-ilan lang.
Sino ba ang Pinoy na di nakakakilala sa pinakamurang paraan para makarating ka sa iyong patutunguhan?
Siguro yung shunga lang. xD
Sa dami ng taong sumasakay sa dito marami tayong makikilala.
May magiging kaibigan ka, may dadaan lang, matatapakan ka, matatalsikan ka ng laway ng maingay na magbabarkadang nagkukwentuhan o ng barker na paulit-ulit ang sinisigaw.
Minsan mauuntog ka pa sa mababang kisame ng jeep. Makikipagsisikan, mahihirapang sumakay, minsan may putok pa ang iyong makakasabay. xD
Posible bang dito mo rin makakasabay ang makakasama mo habang buhay?
Possible kayang dito mo makikilala ang taong magiging daan para ikaw ay lumigaya?
Tara, sakay tayo sa jeepney.
My Journey in a Jeepney
© 2014, CandidSummerLight
ALL RIGHTS RESERVED. Any unauthorized use of this material is prohibited. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system without express written permission from the author.
