chapter 26

6.2K 58 11
                                    

chapter 26

nikki's pov

*diba ito ungginusto ko?. dba ginusto kongiwan sia parahindi sia mahirapan sa pag-aalaga saken. pero baket ang sakit sakit sa loob. ang sakit sakit sa puso, tuwing nakikitako siang nagkakaganun. baket nia ba kasi ginaganyan ung sarili nia?. dbaa sabi ko ayokong nasasaktan sia. oklang na magmahal sia ng ibang babae, basta masaya sia, masaktan na ko wag lang sia.*

-next day-

*pumasok ako sa school, pag pasok ko nag tataka ako baket nakatingin silang lahat sakin. ano nanaman kaya ang hot issue ngayon at nasangkot pako. aisht.habang naglalakad ako nasalubong ko si julia at diego.*

julia: kath. 

kath: hm?. 

diego: nakita mo na ba si danie?. 

kath: hindi pa baket?.

*nagkatinginan silang dalawa. ewn kokung baket, tas parang anglaki ung mata nila nung napatingin sila sa likod ko.*

kath: ano bang meron sa-

*hindi na ko napatapos sa pagsasalita ko. nakita ko si daniel maykasamang ibang babae. nakaakbay sia dun sa girl. tas napatingin ako sangiti ni miguel dun sa girl muka siang masaya. baket parang biglang sumakit bigla ung dibdib ko. parang sumisikip. napatingin si miguel sakin pero umiwas sia nung tumingin ako sa mata nia. bigla ko na lang naramdaman ng tumulo ung luha ko. baket ganito ang nararamdaman ko?. dba dapat masaya pa nga ako, kasi masaya na sia, nakahanap na sia ng kapalit sakin. humarap ako kelajulia.*

julia: kath. ok kalang?. 

kath: *nodded* 

diego: sure ka?. 

kath: oo. ano ba kayo *punas ng luha then smile a little bit.*  

julia: wag mong pilitin ngumiti kung ayaw mo. 

kath: una na ko ha. maami pa kong gagawin eh. 

julia: cge 

diego: ingat.

*nagsimula na ko maglakad. habang naglalakkad ako, bawat step, feeling ko unti unting nadudurog ung puso ko, unti unti sia nababasag, unti unti siang nadudurog, kulang na lang eh lamunin ako ng lupa. ang sakit sakit sa dibdib. pero diba hiniling ko na layuan nia ako. i should be happy. kahit pilit kailangan kong gawin un. i raised my chin up, wiped my tears away and start to act like everythings normal. lahat ng tong madaanan ko tumitingin, nagtataka sila. hahaha. naglakad na ko. hanggang sa makalabs ng school. nasa lubong ko si daniel. umiwas parin sia ng tingin saken.ok fine. hindi din kita kailangan!. * 

daniel: ahm. kath.

*nagulat ako ng tinawag nia ako bigla. kaya lumingon ako.*

kath: hm?. 

daniel: oh.

*inabot nia sakin ung necklase na binigay ko sakanya dati. parang biglang bumagsak sakin ung langit. parang bigal akong pinatapon sa isang lugar ng sobrang dilim. ung lugarna wala akong makita, makusap,makadamay. biglang tumulo ung luha.*

daniel: wag kang umuiyak. yan hiniling mo diba. i'm giving it to you.

*tumalikod sia at naglakad palayo. naiwan akong mag isa. hindi ko alam ang gagawin ko. parang bigla akong nanghina at nawalan ng malay*  

kath: hm.. 

voice: kath?.

*sino yun? pamilyar ung boses na un ha. tumayo agad ako at tiningnan pag tingin ko.*

julia: wag ka muna tumayo magpahinga ka muna.  

diego: sabi nung doctor na pagod ka lang daw kaya ganun. saglit ha kukunin ko lang yungniluto ko.  

kath: *nodded* baket ako nan dito?. 

julia: hindi mo ba natatandaan?. 

kath: hindi 

julia: nawlan ka ng malay buti na lang nakasunod kami sau. kasi kung hindi. hay na ko baka kung anu na ang nangyari sayo. 

kath: ah. cge, salamt. mauna na ko. pagabi na eh. 

julia: hindi! ihahatid ka namin. 

kath: hindi na. ok lng 

diego: kath wag na matigas ang ulo. hahatid ka namin. oh kumain muna tayo.

*biglang bumukas ung pinto at may pumasok na lalake.amoy alak nanaman sia. muka siang nakipag away kasi merong blood sa polo nia.hhaist daniel talaga.*

kath: ah cge mauuna na ako.  

julia: pero kath..

*hindi ko na pinatapos sijulia.at naglakad na ko palabas ng bahay. without looking at daniel. pero ramdam kong nakatingin sa sakin. pero deadma lang. naglakad na ako papunta sa taxi terminal, habang naglalakad ako, tumutulo ung luha ko. naramdaman kong nangmay biglang humawak sa balikat ko. tumigil ako sa paglalakad. tas tiningnan ko.*

kath: you... you should go back to her.

daniel: i don't want too.

kath: i don't love you anymore!

daniel: alam kong mahal mo pa ako. 

kath: hindi na kita mahal!

*biglang tumulo ung luha ko. tas biglang umulan. ung ulan na biglang bagsak na malakas. parang nakikisabay sakin ung weather ha?. daniel, mahal na mahal parin kita!. kailangan ko lang talaga tong gawin.*

kath: hindi na kita mahal. iwan mo na ko!

daniel: alam kong mahal mo pa ako kaya wag mo nang itago.

kath: hindi na nga kita mahal. ayoko na sayo!

daniel: KATH MAHAL KITA! 

kath: hindi na--

*hindi na ako natapos sa pagsasalita ko, kasi bigla nia akong niyakap and kissed me on the forehead. parang biglang tumigillahat.*

daniel: i love you kath.

kath: hindi na kikta mahal..

daniel: i love you.. 

*kumawala ako sa pagkayakap nia then tumakbo palayo. walking distance lang ung condo  ko. dadaan pa dapat ako ng mall pero hindi na kasi basa na ko. tumutulo parin ung luha ko, ayaw niang tumigil sa pag agos. ewn ko kung baket.*

guys meron ako bagong story, publish ko po mamaya, forgotten memories ung title. :) basahin nio po:)

my ex boyfriend is my fiancee (kathniel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon