Story of my friend..
May Nakilala akong babae...
Simple lang siya pero tumibok ang puso ko sa kanya..
Unti unti nakilala ko siya...
di man siya perpekto pero handa aq makasama siya
Naging mag kaibigan kami...
Madali kong nakuha yung atensiyon nya bilang kaibigan
naging masaya ko tuwing makakasama ko siya...
pero may problema...
kasi may iba siyang mahal...
pero kahit gnun mahal na mahal ko parin siya
Binigay ko atensiyon ko sa kanya kahit alam kong atensiyon ng mahal niya ang kailangan niya.
Nag lakas loob ako sabihin sa kanya.... nung una sabi niya friends lang daw kami
tinanggap ko yun kc mahal ko siya at may mahalsiyang iba...
lumipas ang mga araw at dumating ung pinakahihintay ko...
nag ka problema sila ng mahal niya..
lagi akong nasa tabi niya..
hindi ko siya iniwan..
gusto ko siya alagaan at iparamdam sa kanya kung gano ko siya ka mahal..
Tinanggap nya pag mamahal ko...
Sobrang saya ko nuon...
kahit sila parin ng mahal niya..
Sabihin na nating naging kabit aq...
Kahit masakit kinaya ko para sa taong mahal ko...
lumipas ang mga araw yung saya ko napalitan ng lungkot at luha..
Nag usap kami..
Pinakawalan na niya ko...
mas mabuting maging magkaibigan na lang daw ulit kami para walang masaktan..
di ko matanggap..
pero dahil mahal ko siya pumayag ako...
naging friends parin kami kase dun ko lang siya makakasama eh...
may konting pag babago pero ok lng..
pero masakit talaga makita yung mahal mo na masaya sa taong mahal niya..
yung feeling na dapat ako ang kasama niya at hindi siya..
Maraming nangyari..
masaya
malungkot
tumagal ang friendship namin..
dumating din sa point na nagbago lahat..
nag kahiwalay sila ng mahal niya sa maraming dahilan..
di parin aq nawala sa tabi niya...
binigay ko sa kanya yung mga kailangan niya...
di man lahat pero binigay ko kung ano kaya ko..
inintindi ko yung sitwasyon niya...
mahal na mahal ko parin siya kaya ayoko mawala siya..
nagalit ako sa mahal niya pero wala na ko magagawa,
d ako sumuko sa kanya..
hanggang maging kami ulit...
ang saya ko ulit.. pero hindi na ko kabit huh...
inalagaan ko siya, inintindi kahit lagi niya ko nasisigawan
mahal ko eh...
lagi ako sa tabi niya..
pero nung na asign siya sa malayo sobrang lungkot..
parang di ko kaya..
biglang nagbago ang lahat..
mahirap na makuha ung oras niya para makasama ko lang siya..
kulang ang oras...
dahil sa malyo na kami sa isat isa unit unti nag bago ang lahat.. hanggang sa point na nkipag hiwalay na naman siya..
pinag tatabuyan na niya ko..
ang sakit sakit...
akala ko ok na lahat nung naging kami ulit
pero rin pala.. mauulit lang din naman pala yung dati...
kahit masakit mahal na mahal ko parin siya..
siya lang wala ng iba...
kahit marami pa kong makilala.. wala ng papalit sa puso ko
di na siya kayang palitan pa ng iba...
