Origins of Varis

Chapter 1

"Kuya bilisan mo! Malelate na tayo!" Sigaw ko kay kuya na nasa second floor pa. Nagaantay na ako sa grahe kanina pa.

Kanina pa sila gising nila Crystal kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang tagal pa nila. Naghuhugas pa yata ng pwet.  O nangangalikot pa ng kili-kili.

"Oo na. Wag ka sumigaw mas lalo akong natataranta. Crystal, Dalhin mo tong bag ko." taranta nyang sagot sakin.

Alam nyang mainipin akong tao. Pero walang ginawa ang utak ko sa simpleng pagtayo ang paggana ng utak ko ng walang tigil, walang preno. Mula sa kinatatayuan ko kita ko ang tinapay sa bibig niya habang nagmamadali. Inirapan siya ni Crystal ng iabot nito ang bag nito.

"Faklayf." bulong ni Crystal sa sarili niya bago tumayo ng couch.

Inirapan ko sila kahit na hindi nila ako nakikita. Minsan naiisip ko ako lang yata pinaka matino samin tatlo.

Ako pinaka masipag. Ako yung hindi nalelate. Mabango yung kili kili ko. Ako na talaga.

Time for introductions. The cheesy, the usual, I am Xylean Janina, nagaaral sa St. Claire University. I have two siblings, yung tarantadong kuya si Russel, yung murit na ading si Crystal.

"My gosh ate, bakit ba kase nagmamadali ka masyado?!" inis na tanong sakin ni Crystal. Tinignan ko lang sya tsaka inirapan bago umupo sa backseat ng sasakyan.

All I see in their eyes is that they don't see. And their kind of bliss is tenderly beautiful.

Wala na kaming parents, they died when I was 3 yrs old. Sabi nila mysterious daw yung pagkamatay nila. Oo mysterious para may Pak. Basically case closed only on papers. No big deal. Just brought it up. Kahit walang nagaask.

So simula pagkabata si lolo na ang nagpalaki samin, he's in US right now. May business kase kami sa US kaya sya nandun now, minsan kame ang pumupunta dun minsan sya naman ang umuuwi dito.

Yung mga business naman namin na naiwan dito mga auntie at uncle namin ang namamahala. Minsan sumama nadin si Kuya Russel sa mga meeting  para naman daw may alam nadin sya sa business.

"Una nako! Ingat! " Paalam ko sa kanila habang tumatakbo palayo sa kotse. Matapos tumakbo ay naglakad na ako. Inestimate ko matagal na kung ilang minuto bago makapunta sa klase.   Two minutes tops. Three kapag ako'y wee wee wee. Mga late napupunta sa detention. Sa mga hormonal na teens yun na di mapigilan magisip ng rational.

Unang prof namin masungit. Laging makamens. Wala kasing nagmamahal dun.

Matandang dalaga rin kaya naman lahat sinusingitan.

"Goodmorning Xylean! Hindi ka naman mukhang pagod nyan noh?" hyper na tanong sakin ni Chelsea. Oo kailangan may H yung noh? Para medyo jeje. Malapit kong kaibigan si Chilsi. Matagal ko ng kilala. Di yan naliligo. Pero naliligo rin minsan.

Sa pabango.

Naghahanap rin ako ng bestfriend. Pero mataas kasi standards ko. Kailangan mahaba ung hair sa nose. Pero in reality di ko lang talaga alam ung tunay na standards ng bestfriend.

Kapag ba nagsabay kaming maligo okay na? Tsaka kung best of friends talaga. Wala akong choice dahil wala naman akong masyadong kaibigan. Pero tingin ko talaga magsabay muna kaming maligo para bespren kami.

"Ayy hinde te! Hindi halatang pagod sya. Chill nga lang sya oh. Kita mo?!" pambabara sakanya ni Arlwin o mas kilala bilang Arlene.

Bakla kase kaya may pambabaeng pangalan. Power to homosexuality. Gwapo si Arlwin sayang nga lang dahil bakla sya. Mabango rin kili kili niya.