Silent Love

Chapter 5

si Ellaine po yang nasa kanan :') wearing her eyeglasses. unti-unti ko ng irereveal ang mukha nya :D

The incident under the rain

 Ellaine’s POV

Natatakot na ako. Pagabi na and Im sure papagalitan na ako ni Mommy. Kung bat ba naman kasi hindi pa ako hinintay nila Jaime. L

Eto ako ngayon, sinusundan tong supladong mokong na to!

Ayttt. Bat gantong oras nandito pa to? May hinihintay ba to?

Teka baka ako? HAHA LOL! Sige lokohin ang sarili! E ni hindi ka nga pinapansin nyan ELLAINE!! Hintayin pa kaya?

Ayan malayo layo nadin ang nalakad naming dalawa. Ang sakit nang paa ko.

Kaya lang naman kami lakad ng lakad ay dahil WALA NG MASAKYAN sa harap ng school. Nasa may kanto pa dumadaan yung mga sasakyan. Napakaliblib naman kasi ng school ko. Medyo lang. ang maganda lang dito ay yung peace of mind na makukuha mo.

Im exhausted in here!

“JAAAAAAAAAAKE!!!”  tumatakbo akong pumunta sa tabi nya!

Hindi man lang nya nilingon kung sino ako na halos kasabay na nya maglakad.

“ha.., ha… ha..” hinihingal na talaga ako! >_<

“Teka hintayin mo naman ako! San ka ba pupunta?”

“San pa ba? Edi uuwe na!”

Sabay binilisan nya ang lakad. At ayun malayo-layo na sya sakin!

Binibilisan ko ang lakad ko pero pagod na talaga ako at hindi ko na sya kayang habulin pa

At biglang

--KRUUUUUUUUUUUG--- (a/n: ganto ba ang tunog ng kulog? HAHA!)

Napaupo ako sa sobrang takot..

Hindi ako makagalaw..

Kasabay ng pagpatak ng luha ko ay naramdaman ko ding pumapatak na ang ulan sa akin hanggang unti-unti itong lumakas L

Basang basa na ako pero hindi ko padin magalaw ang mga paa ko.

Pinipilit kong tumayo pero parang ang bigat ng pakiramdam ko.

Nang bigla kong maramdamang may pilit umaangat sa akin mula sa pagkakaupo. Binuhat ako hanggang mapasandal nalang ang ulo ko sa dibdib nya.

Iminulat ko ang aking mga mata at nakita ko ang isang magandang mukha. Pamilyar na mukha at tuluyan na akong napapikit..

At eto na lamang ang mga katagang aking narinig..

“Ang liit mo na nga, ang bigat mo pa!”

…………………….

“Anak? Anak gising ka muna!”

Pamilyar na boses ang sa akin ay gumising..

Naramdaman kong hindi na ako basa at nakahiga na ako sa isang malambot na kama… kung hindi ako nagkakamali…. Kama ko to.

Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa akin ang maamong mukha ng aking ina.

Biglang bumilis ang tibok ng dibdib ko dahil sa takot.

Alam kong gabi na ako nakauwe at basang basa pa ako..

Isa pang malaking katanungan ay kung sino ang nagdala sa akin pauwe dito..

“Mom?”

“Bakit anak? Anu bang nangyare sayo?”

“ang alam ko lang po ay nakarinig ako ng malakas na kulog at nabasa na ako ng ulan”