(A/N: Dapat kahapon pala talaga to nakapublish. Nagcrash kasi yung site, di ko naman nasave. Ayun medyo tinamad magtype ulit. Sana magustuhan nyo yung update! Enjoy! Dedicated to Ate Adlemi. Tama ba? Hahaha gusto ko syang pasalamatan sa pagsasuggest ng characters sa isang story ko. Thanks sis. :) Pakibasa din yung Fanfictioner's note sa baba. Thanks.)
NEXT UPDATE: REACH FIRST 20+ VOTES. (Wag po iboto kung panget. Basta yun lang yung basis ko na magaupdate na ko.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kent's POV
Phew. Cancelled ang practice and I was really dizzy right now. Nakakadugo ng utak yung quizzes namin kanina. Nareview ko naman talaga pero ang sakit lang ng ulo ko :\
I'm here sa jeep. On my way home.
"Gosh ang pogi naman nung guy oh."
"Ay oo nga. May gf na kaya yan?"
"Hoooloo kahit naman walang gf yan, as if namang mapapansin ka nyan."
"Tss eto talaga oh. Ikaw kaya? Sa tingin mo?"
Ang iingay lang ng mga katapat ko sa jeep. Alam kong ako pinaguusapan nila. Ako lang naman ang lalaki sa tapat na seat nila.
Sana kung paguusapan nila ako, siguraduhin nilang di maririnig.
Saka parang gusto kong sabihing, wala akong girl friend. Unfortunately, may asawa na ko. last week lang -___-
Yung sa practice kanina, sa dance fest. Ayoko talaga sumali. Gusto ko lang bantayan yung Phoebe na yun. Madaldal masyado. Di ba nya alam na sikreto yung kasal namin?
Pano nga ba nya malalaman eh.. eng-
"Para po!"
Nasa tapat na pala ako ng village. Muntik na ko lumagpas.
Naglakad ako sa sidewalk. Konting konting lakad lang at narating ko na ang gate.
"Magandang hapon Kent"
Yung guard. Tumango lang ako at nagpatuloy sa paglalakad. Nahihilo kasi talaga ako. Kaskasero pa yung jeep kaya lalong sumakit ulo ko.
Nang marating ko ang bahay, pumasok na ko dito.
"Kent, kumain ka na?"
"Opo Manang."
Ano sabi ni Manang? Kumain na daw ba ko? Di talaga maprocess sa utak ko yung mga sinasabi nya. Umopo na lang ako.
"Kent, may sulat ka. Kunin mo na lang kay Phoebe."
"Opo."
Opo ulit ako. Di ko na narinig at umakyat na ng hagdan, papunyta sa kwarto ko.
"Kaya ikaw, alam kong kasal na kayo ni Kent, pero di naman namin pinipilit ng papa mo.. ikaw na mahalin si Kent."
Ha? Anung mahalin ako? Si papa ba yun? At si Phoebe? Naguusap?
"Di naman po siguro mahirap mahalin si Kent."
"Anong di ako mahirap mahalin???"
O_O
Nagulat si Phoebe dahil bigla akong nagsalita.
"Ah- eh s-sabi ko di mahirap ka, n-na.."
"Na?"
"na.. bilhan ng mahal na.. regalo! oo yun nga! mahal na regalo. Di ka naman siguro mahirap bilhan ng mahal na regalo. Hehe. Di ba Pa?"
Nah. I heard him right. Na di ako mahirap maha- nevermind.
"Ah oo anak. Ah Kent hahatid ko kayo bukas sa school ah. Eto kasing si Phoebe, may ginawa sa school. Pinapapunta ang isang guardian."
Huh ano naman kaya ang ginawa nun? Nagsalita kaya sya about samin?
Nakaaway nya kaya yung best friend nya kasi pinagkalat nya yung sikreto namin? Hala.
"Eh ano naman ang sasabihin nyo sa teacher nyan.. bakit kayo ang nagpunta? Kaano ano ka ba nya?"
"Eh, sasabihin ko na lang na ako ang kumpare ng papa nya. Totoo naman yung idadahilan ko diba?"
"Hmm."
Naglakad na ko papunta sa kwarto ko.
Hihiga. Magpapahinga. Masyadong masakit ulo ko. :/
Nang nakahiga ako sa kama, inihiga ko ang ulo ko sa dalawang kamay ko.
Is it really true? Di mahirap mahalin ang katulad ko? Masungit ako eh. Walang magmamahal sakin ng totoo. Siguro may mga babaeng nahuhumaling sakin. Pero dahil lang yun sa gwapo (?) ako. Dahil sa may appeal (?) ako. Dahil sa.. yun lang ata.
Di ako maico-compare sa isang Harley Villaluz.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(A/N: Short lang ah. Kasi katulad ni Kent, sakit din ng ulo ko. HAHAHA. BY THE WAY, PAG NAKA-30+ votes na tong chapter na to saka ako magaupdate. Kasi as time pass by, dun dumadami yung votes at yun yung batayan ko kung magaupdate na ko. Pag di naman nagustuhan, wag na lang bumuto. Basis ko lang talaga yun. O kaya kulitin nyo ko. Djk. HEHE BASTA YUN :) Bye. Update muna siguro sa next story)
