Childhood bestfriends or Childhood lovers? (On hold)

Chapter 2: OMG KISS!

Bago kayo kiligin dyan. Hahaha.

Jessica's picture on the right side. ^__________^

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

Jessica's P.O.V.

"Hi honey. Missed me?" sabi nung guy.

OHMYGAWD. BAKIT PA SYA BUMALIK. SHIT!

OA man pero nung narinig ko yun. Sumigaw ako bigla. Ayoko syang makita. Ang dami kong gustong itanong. Pero ayoko syang kausapin pa ngayon. Ang sakit kaya!

"Relax Jejeca. Di ka ba natutuwa na nandito na ko ulit?" sabi nung guy. I mean ni Nathan.

"Cut the crap. Hindi ikaw si Nathan. Ang kapal naman ng muka mong bumalik kung ikaw si Nathan! Leche ka!" Galit na galit na talaga ako.

"Ouch. That hurts. Nandito ko para mag-explain. Please hear me out." Paliwanag neto. Peste. Wala akong panahon sa kanya. Bwiset.

"Nandito ka para san? Para mag-explain? After 5 years ha?! After 5 freaking years?!!! Punyeta. Wala na kong balak makipag-usap pa ulit sayo. Leche ka! Lumayas ka dito!" Sirang sira na talaga araw ko. As in. Wala na kong balak pa pumasok. Bwiset.

"MAMA! PALAYASIN NYO NGA TONG HAYOP NA TO!" Sigaw ko kay mama. Badtrip ah. Asar!

Pumasok si mama. Kaso di siya umiimik. Ano ba namang buhay to. -__-"""

"Tita. Ako na pong bahala dito. Baba na po kayo." sabi ni Nathan. At ang kalmado pa nya ah. -.-"

Lumabas si mama. WTH!

"Honey, let me explain. Please." niyakap pa nya ko. Aba naman.

"Honeyhin mo muka mo! Jessica pangalan ko. At pwede ba, layuan mo nga ako!" ang lakas na ng pagkakatulak ko sa kanya. Pero di parin sya natinag. Wow ah.

"I missed you so much. Hear me out. Please." bulong niya sakin. Ano ba yan. Naiiyak ako. Nagflashback lahat ng pinagsamahan namin. Gusto ko ng umiyak pero pinipigilan ko lang. Humigpit yung yakap nya.

"I'm so sorry." Hindi ako sumasagot. Nalaman ko nalang na umiiyak ako nung pinupunasan ni Nathan yung mga mata ko.

----------------------------

Nathan's P.O.V.

"I'm so sorry." Pagkasabi ko nun umiyak sya bigla. Humigpit lalo yung yakap ko sa kanya. Gusto kong patayin ang sarili ko dahil umiiyak sya. I'm such a jerk.

"Jess, pakinggan mo naman ako oh. Please." dahil dyan, tinulak nya ko palabas ng kwarto nya. Di na ko pumalag. Baka lalong di nya ko kausapin.

"I don't want to hear your lies. Ikaw yung umalis dito Nathan. Sana di ka na bumalik. Okay na ko eh. Naka-cope up na ko nung umalis ka at iwanan ako dito. Tapos bigla ka lang babalik. Wag naman ganun. Salamat nalang sa pagpunta. Pero tapos na lahat satin. Di mo na maibabalik yun. Ikaw na mismo yung tumapos ng friendship natin. Goodbye Nathan. "

Bago pa nya maisara yung pinto sa muka ko.

.

.

.

.

.