Unexpected Love

Remembering the memories

Just dediacted this chapter to you kasi you gave me ideas. 

Ni-aagaw mo si Logan Lerman ko Uwaaaaaah! :'// Pero still, i love you tol! XD 

Just quit messing with my Loganloves hahaha xd.

------------------------------------------------------------------------------------------------

[Seth's POV]

ZzzzZzzz....

*snooore*

Nagising ako sa tabi ni Pat. Grabe di ko namalayan na dito pala siya natulog. ^o^

Gusto niya siguro akong katabi. Haha. Ako na makapal. >:D<

ZzzzzZZZZZzzzzzz...

*snooore*

Ang lakas naman humilik ni Pat. =_______=

Tinignan ko mabuti yung mukha niya. :)

Kahit nakabuka bibig, at sobrang lakas humilik, ang ganda pa din. 

Hinawakan ko yung cheeks niya sobrang lambot parang clouds haha.

I carressed her hair with my fingers. Wow walang sabit naka rejoice haha. Dejokelang. Di ko alam shampoo niya pero it smells like grapes. Ang bango favorite ko pa naman ang grapes.

Habang tinititigan ko yung mukha niya, i remembered all the things na nangyari sa aming dalawa since we met. 

Naalala ko nung unang pasukan....

"Seth Alexander Mirinda, andyan na?" rinig kong sigaw niya. Inis na inis akong lumapit sa sakanya.

"Seth Alexander MIRANDA, present." sabi ko in a harsh tone. Badtrip kasi eh. Di marunong magbasa. 

"Oops sorry." sabi niya sabay kurot sa gilid ng lips niya.

Ugh wierd. >.<

Naalala ko nung nag introduce ng mga sarili on the very first day of school...

"Good Morning! Ako pala si Patricia Ramos! Sana maging close ko yung mga baguhan! ^___^" sabi niya at nung pabalik na siya eh, napatingin siya saken. Sakto naman, nakatingin din ako sa kanya ng masama. I don't know, kung ano kasi yung first impression ko sa isang tao, yun na yung pagkakakilala ko sa kanya. At sa pagkakakilala ko sa kanya, isang syang wierdong babae na hindi marunong magbasa at isang warfreak.

Naalala ko din yung nagkita kami sa mall...

Nakita ko siya na namimili ng blouse, i think? 

Tinignan ko lang siya and it was so wierd of me na gawin yun. Para akong spy na ewan =___=

Habang tinitignan ko siya, may lumapit sa kanyang babae and war freak talaga, mukhang nakikipag away eh.

Nung nakita kong umiinit na ang atmosphere between them, dahan dahan akong lumapit at napigilan ko yung blousetaker na muntik na siyang masapak.

"Bitawan mo nga yan."  sabi ko. Wala akong pakialam kung masaktan man ang impaktang blousetaker na to and i'm not defending Pat.

Ayao ko lang may nakikitang nasasaktan o nabubugbog o napagtitripan... and it's all base on my past.

Napaalis ko yung blousetaker dahil sa CCTV camera. 

Di man nga lang siya nag thank you eh pero siguro mag tha-thank you siya kung hindi lang ako naging harsh.

Naalala ko din nung nagshare ako sa kanila ng table sa canteen kasi lahat occupied na at since siya yung una kong na-encounter, sa kanya na lang ako nag share. Inis na inis nga siya saken eh kasi hindi ako maka get over dun sa pagbanggit niyang mali sa family name ko.