Chapter 35: Miss u!
In human relationships,
Distance is not measured in miles but in affection.
Two people can be right next to each other, yet miles apart..
ANDREW’S POV
(Calling Brad)
“Hello, Mukhang. Mananalo ako sa pusthan Brad.” Ako
Ahahah,
“Tita!!!” sigaw ko
Habang papalabas ng kwarto..
“Tita.. wala si Prince dito!” ako
Pagbaba ko ng hagdan,
“Ano yun Andrew?” Tita
?(.--) (^^.)
“Si Prince po wala sa Kwarto niya..” ako
“Ang aga naman niyang umalis? Kala ko naman late na siya..” Tita
“Ah tita--” ako
“Oh?” tita
“Ah.. kase, business trip ba pupuntahan ni Prince?” ako
“Ito namang si Andrew, hindi pa magkakabusiness trip yan. Baguhan lang yan sa kumpanya ng daddy niya.” Tita
“Ah oo nga po pala. Kala ko lang ta’ hahaha pano kasi bawas yung mga damit sa closet niya. Sige ta’ una na ako dinaan ko lang po talaga yung dala ko.” Ako
“Teka? Bawas ang damit niya?” Tita
“Opo, check niyo sa kwarto niya ta’ haha mukhang may lakad ang captain namin.” Ako
“Travis, kunin mo nga yung cellphone ko tatawagan ko daddy mo.” Tita
Saka ako umalis,
Tsk tsk tsk,
Pangalawang araw pa lang ah?
Si Prince talaga..
--------END OF ANDREW’S POV----------
PRINCE POV
Hssh! (~_~)
YOU ARE READING
STOP! In the name of LOVE! AMEN!
Teen Fiction(MY FACEBOOK BOYFRIEND SEQUEL) ang magulong buhay nuon..mas paguguluhin ngayon ng mga bago at lumang mukha ng istorya!
