Ablamın Sevgilisi

14~ "Yolculuk"

Bavulumu hazırlamıştım. Üzerime yolculuk için rahat bir şort ve rahat bir tişört giymiştim. Saçlarımı ise salık bırakmayı tercih etmiştim. Yolculuk için aldığım çantama telefon, ipad, kulaklık vb. Şeyleri koyduktan sonra aşağı indim. Ve tabikide zar zor bavulumu aşağı indim.

Bavulu aşağı indirmenin verdiği yorgunlukla kendimi koltuğa attım.

"Seliiin hazır değil misin!?" Diye bağırdım. Selin ise üst kattan bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

"Ya Masal ayakkabılarımı koyacağım bavulu hazırlıyorum birazdan hazır olurum."

Biz Aras'ın arabasıyla gidicektik. Selin, Aras, ben ve Ceren.

Uzay ve Arda, Uzay'ın arabasıyla gidicekti. Beren ile Esila'da, Esila'nın arabasıyla gidicekti.

Doğu, Batu, Cansu, Pelin ise Doğu'nun arabasıyla gidicekti.

Kapı çaldığında yavaş adımlarla kapıyı açtım. Zaten kimin geliceğini biliyordum. Aras ve Ceren.

"Hazır mısınız?" Diye sordu Aras içeri girerken. Ve tabikide ne yaptı? Benim yayıldığım koltuğa gitti yayıldı.

Ceren ise bana sarıldı ve sonra o da tekli koltuğa oturdu. Bende Aras'ın olduğu koltuğa oturdum. O koltuk benimdi!

"Buraya sadece ben yayılabilirim. Kalk." Dedim ve koltuğa yayıldım.

Aras ise bana inat daha fazla yayıldı ve "Bak sadece sen yayılmıyormuşsun." Dedi.

"İyi sen bilirsin sonuçlarına katlanmak zorunda kalırsın." Diyerek koltuğa mümkünmüşçesine daha fazla yayıldım ve ayaklarımı Aras'ın üstüne koydum.

"Ayak? Öyle mi? Peki asıl sen kaşındın." Dedi ve ayaklarını benim üzerime koydu.

"Asıl sen kaşındın." Diyerek yastığı ona fırlattım.

Ceren ise gülerek bizi izliyordu.

"Bak şimdi sen görürsün." Diyerek bana yöneldi ancak Ceren'in sesiyle ikimizde durduk.

"Ya siz ne kadar yakışıyorsunuz."

Aras öksürmeye başladı. Bende onun sırtına vurmaya başladım.

"Ceren farkındaysan benim sevgilim var." Dedi Aras.

"Evet farkındaysan onun sevgilisi var Ceren." Dedim bende.

Ceren ise omuz silkti. Sonra Aras tekrar bana döndü ve "nerde kalmıştık?" Diye mırıldandı.

Ardından tek hamlede üzerime çıktı. Ne yapıcağını anlamıştım. Yo yo hayır.

"Aras lütfen bak yapma. Küserim." Diye bağırdım fakat Aras takmadı.

Ve gıdıklamaya başladı. Ben kahkahalarla gülerken Aras gülerek beni gıdıklamaya devam ediyordu.

Ceren ise telefonuyla ilgileniyordu. Arada bize bakıyor ve gülüyordu.

Kahkalarımın arasından "Ya aras, dur." Gib şeyler söylüyordum.

Gülmekten gözümden yaş gelmişti. Aras çaktırmamaya çalışarak hızla yaşı sildi. Ama fark etmiştim.

"Oo neşeniz bol olsun." Merdivenlerden inen Selin'in sesiyle ayrıldık. Sesinden bir sürü duygu okunuyordu.