If we Fall in Love: Barkada na nga lang ba?

Chapter 14- PAGTATAPAT

*REVISED VERSION of this story is now up on my personal wattpad account. (gelynnz). Check it out for a better version.
--------------

DJ's POV

Eto na yun. Nalayo na si Ella. Si Julia naman paalis na. Si Francis nga papunta na dun kay Ella eh. Malaki rin utang na loob ko dito sa mga babaeng to. Syempre kay Khalil din.

Yun. Nakaalis narin si Julia. Papunta palang ako nakita na niya ako. Di ko maexplain yung expression sa mukha niya. Guilt, pain, confusion, irate, sadness. Lahat yun sabay sabay. Pati nga yung saya niya nung makita niya ako. Feeling ko nafigure out niya na ako yung tinutukoy ni Shayna. Yung kakausap sakanya.

As I moved closer, I saw a smile forming in her face. But for whatever reason, bigla nalang tumulo ang luha niya. I tried to comfort her with a hug but as soon as my arms enveloped around her she started crying.

Ella's POV

"May gustong kumausap sayo." Sabi ni Danielle sakin bago siya umalis. Sana si Francis. Ang sakit kasi nito para sakanya ehh. Ngayon pa na sobrang close na namin. Tapos yun pala iiwan ko nalang siyang bigla. Kung sakin naman nangyari yun masasaktan din ako ng sobra ehh.

"Sorry. Sorry talaga." Nasambit ko nalang. Di ko na alam ang pwedeng sabihin.

"Sorry din." Bigla nalang siyang nagsalita. Umupo siya sa harapan ko.

"I was stupid. Alam kong mahirap yung sitwasyon mo. Sorry kung nagalit ako nung nalaman kong aalis na kayo. Na hindi na kayo magaaral sa PU. Na.... Basta sorry talaga. Dumagdag pa ako sa aalalahanin mo."

Tinignan ko siya.

"Hinde. Ako yun. I was the stupid one. I mean hindi naman dapat namin tinago to ehh. Dapat sinabi ko na to sayo. These past few days sobrang naging close tayo. Sobrang saya nung mga araw na kasama ka. Pero sobrang nakakakonsyensiya. Kasi nga alam ko na maghihiwalay din tayo. Tapos hindi ko kayang sabihin sayo kase nga masasaktan ka. Mali ako. Sana dapat di ko na pinatagal baka mas hindi masakit." Di ko na kinaya, umiyak na ako.

Enrique's POV

Bago pa kunin ni Sheena si Julia para ilayo umiiyak na siya. Grabe ang hirap ng ganito. Oo kanina nainis ako. Nagalit pa. Pride ko yun. Alangan namang basta basta nalang akong pumayag na aalis sila bigla bigla diba? Sinong bang papayag na mapalayo sa mahal niya?

So ayun, dahil nga habang naglalakad sila ay umiiyak parin siya pumunta na ako. Naintindihan naman ako ni Sheena. Lumayo na siya at ako na ang umalalay kay Julia. Pagdating namin dun sa may dulo, umupo kami. Saka lang niya narealize na ako na pala yung kasama niya.

"Enrique, I'mSorry. Sorry talaga."

Yun lang ang paulit ulit niyang sinabi. Habang patuloy parin siyang umiiyak. Seryoso ansakit sa pakiramdam na makita siyang umiyak sa harapan mo.

I managed to let out a deep sigh.

"Look. Di mo kasalanan okay. Ako. I should be the one saying sorry. Pinairal ko yung pride ko."

Bago pa niya takpan ang mukha niya, hinawakan ko na yung kamay niya.

"Wag ka nang umiyak. Dapat inintindi nalang kita. Marami ka nang pinagdaanan at ayoko na sanang dumagdag pa."

Inalis niya yung kamay niya sa pagkakahawak ko. 

Kathryn's POV

Si DJ yun. Narealize ko na siya yung tinutukoy ni Shayna simula nung nakita ko siyang papalapit. Ako na siguro yung pinakamatibay saming tatlo. Siguro dahil sa Australia na ako lumaki kaya marunong akong magsupress ng emotions.