Out Of My League [On Hold]

(3) Stephanie

Chapter 3 - The Jerk

Ang weird lang. I've never had a friend since 'that' day pero nung na-meet ko si Marjo Conde, iba eh. I can't explain, basta. Hindi ko nagawa na iwasan siya. Para bang ang lakas ng magnetic force niya para hindi ko siya matanggihan.

Anyways, every Tuesday and Thursday, late na ang classes namin pero maaga pa din kaming napasok ni Vince. Well, ako oo. Kasi sa cafeteria ako nakain ng breakfast. Mas gusto kong dito kumain kesa sa bahay.

Syempre, ang dakilang Vince ay wala pa. Naghanap na ako ng makakain. Lakad-lakad ako ng makakita ako ng Java Rice! Yum!

"Ate, isa nga po ng Java Rice."

"Ano pa po ma'am?"

"Hmm. Yung tapa na lang po."

"Okay po ma'am." After kong makuha yung inorder ko, nagdiretso na ako sa cashier para magbayad. Bigla-bigla namang may humarang sa dadaanan ko.

"Ahm, excuse me po kuya. Kita mong may nakapila. Bigla kang sisingit." Hindi siya nagrespond kaya medyo nag-init na yung ulo ko. Tiningnan ko yung guy, kaya pala! Naka-headset ang loko. Tsk. Hinigit kong pababa yung headset niya na ikinagitla naman niya which is good kasi nakuha ko na atensyon niya.

"Hoy. Kung di ka din naman nakakabastos. Alam mong kelangang pumila tapos haharang ka bigla."

Tiningnan niya lang ako na parang hindi niya ine-expect na sigawan ko siya. Or hindi niya ine-expect na ako ang kaharap niya. Well, whatevs. I really hate this guy's guts.

"Ano, tutunganga ka na lang dyan? Pwede tumabi ka na at magbabayad na ako?"

"Ang laki-laki ng daan. Sana inikutan mo na lang ako di ba?" Aba't!

"Hoy! At least hindi ako nambabastos."

"Ang nambabastos, yung manyak. At saka yung hubo't hubad. Gets mo?"

Tsk. Lalo lang masisira ang araw ko kaya I gave him my best glare and walked ahead. Nakita ko pang ngumisi siya. The nerve!

"Ate. Magkano po lahat?"

"Ma'am naman. Nakalimot ka na naman. Hindi ninyo na nga daw po kelangang magbayad."

"Eh, ate naman. Malulugi na kayo."

"Nako ma'am. Hindi po yun mangyayari. At saka, mas okay na po na malugi kami kesa sa magalit sa amin ang Director."

Si tita talaga. Pagkain na nga lang, ayaw pang pabayaran. Hays. Pumunta na lang ako sa usual table namin at umupo. No use waiting for Vince. Another 30 minutes pa yun bago dumating. Si Marjo, ha! Late din yun.

Nagsimula na akong kumain. Napansin ko na may kulang ata sa food ko. Hmmm. Oh! COFFEE! How could I forget my favorite part of my breakfast! Tatayo na ako para humingi kay ate ng usual ko pero may naglapag ng blue mug ko sa table. Napangiti ako kasi naalala ni ate! Magpapasalamat na sana ako pero pagtingala ko, ramdam ko yung biglaan kong pagsimangot.

"Uh, what are you doing here?"

"Can't you see? I'm bringing you your coffee. Sabi kasi ni ate nakalimot ka na naman daw. Eh I offered na ako na lang magdadala."

"Fine. Shupi ka na. Sisirain mo lang lalo araw ko."

Pero imbes na umalis, nilapag niya yung tray niya ng pagkain sa table ko at umupo right across my seat. At ngiting ngiti ang mokong na akala mo may na-accomplish siya!

If hindi siya aalis, ako ang lilipat. Bitbit ko na ang tray ko nang higitin niya yun pababa.

"Gusto mo bang dumami asawa mo?"