why don't you LOVE me?

chapter 1

dedic to you.,kasi you are the first to add my new story in your reading list. .pls. continue to support my story.,.tnx alot!

AN:

nag update na ako. .hehehe.,medyo ginaganahan kasi ako dito..sa mga nagbabasa, tingnan nyu rin po yung isa kung story..ang YOU ARE MY PRESENT..tnx ng marami..

LIKE, VOTE, and COMMENT!

MARK's POV

nandito ako ngayon sa table ko,kasalukuyang gumagawa ng isang gadget para sa mga operation namin. well, di ko pa pala nasasabing isa akong matinik pag dating sa information technology, isa akong graduate ng electrical engeneering at nag proceed sa criminology.

ako talaga ang inaasahan pagdating sa mga gadgets na gagamitin namin.. abala ako sa pag co-combine ng mga chips sa ginagawa kong body survielance camera. ng biglang. .

"ui. .mark, tawag ka ni maam jenna sa opisina nya". malapit ko nang mabitawan ang mga kagamitan sa mesa ko..sa sobrang pagkabigla.

"b-bakit daw? a-anong kasalanan ko? w-wala naman akong maling n-nagawa ah" ayan pinagpapawisn na ako ng grabe.woo. kinakabahan ako, baka may kasalanan akong nagawa o may mali akong sinabi sa kanya. a-ayaw ko pa namang m-magalit sya sa akin. hay

"hey, relax, wala naman, may ikukumusta lang daw sya sayo. ikaw ang OA mo ah.dali bilis baka mainip yun, talagang lagot ka.haha! niloloko pa ako nitong kasama ko eh.

inayos ko muna ang mga kagamitan at pati ang sarili ko, syempre haharapin ko ang sinta ko, ayos sa uniform, sa salamin, sa buhok kong kuha pa sa panahon ni rizal ang pagkakaayos. eh, anong magagawa ko ganyan talaga eh.

tumayo na ako at dahan-dahang naglakad. nandito na ako sa harapan ng pinto ng opisina nya. di ko alam kong anong una kong gagawin, hay, bahala na si batman.

pagkapasok ko...

nakatalikod sya at may hinahalungkat sa cabinet nya.. nakalugay ang mahaba nyang buhok. naka uniporme pa sya na ang pambaba ay miniskirt. a-ano ba tong iniisip ko. whew! nakabukas naman ang aircon pero ba't ang init. t-teka. dont tell me---aww! sh*t!!

"o, mr. Valdez, kanina ka pa dyan? umupo kana dito." pati ang boses nya parang naging malambing.. wah.. huwag naman ngayon.. ano ba naman tong nararamdaman ko.

"a-ah...e-eh..a-ano po bang kelangan nyu maam?" di ako makatingin ng deritso sa kanya.. kasi ang lapit lang namin sa isa't isa.

"how's your work?"

"ok naman po maam" di parin ako makatingin sa kanya. kung saan saan lang dumadapo ang mga mata ko..di ko sya matingnan ng deritso.

"hmm.ikaw ba ang nagpapabigay sakin nito? medyo matigas na ang boses nya. nabigla ako dun.. hawak-hawak nya ang kakanin na ibinigay ko sa kanya, patay!

"h-ha? a-ah, e-eh, s-sory po m-maam, g-gusto ko l-lang p-pong a-ano, k-kwan. sorry po talaga" nakayuko kong sabi. humanda si nick pahamak talaga. baka pinagsabihan nya na si jenna na ako nagpapabigay.patay talaga ako nito.

"thank you"   what?did  she just said  thank you? talaga?

"m-maam"? di ako makapaniwala sa sinabi nya.medyo naguguluhan pa ako. dapat nagagalit sya ngayon,diba?

"sana sinabi mong ikaw ang nagpapabigay nito nang hindi ko natatapon. akala ko kasi kung sino-sino lang dyan ang nagbigay. kung hindi ko pa tinakot si nick, di sasabihing ikaw ang nagpapabigay lahat noong mga kung ano-anong nandito sa table ko every morning." nakatitig lang ako sa kanya, i really can't believe na hindi sya galit sakin. the fact that nagpasalamat sya sakin. aww. ang saya-saya ko. kung pwede lang lumundag-lundag dito sa tuwa..